Justice League – Mini Review
Written by MonkeyBoss on 19 Νοεμβρίου 2017
[sgmb id=”1″]
To Justice League είναι μία ταινία event και σε τέτοιες ταινίες δεν χρειάζεται να περάσεις πολύ ώρα με ψιλοκουβέντα καθώς η διάδραση των χαρακτήρων μεταξύ τους, με κοφτές ατάκες, κοφτό μοντάζ με σκηνές προπόνησης ή σκηνές δράσης, είναι από μόνο του αρκετό.
Και είναι αρκετό γιατί στις solo ταινίες είχες το απαραίτητο character building για να σηκώσει μία team up εμπειρία.
Θα γίνουμε γραφικοί αλλά το πρόβλημα της DC παραμένει στο ότι βιάζεται να φτάσει την Marvel. Την ίδια ακριβώς ταινία αν έβλεπα σε τρία χρόνια από τώρα, έχοντας δει Aquaman και Flash μπορεί να μου φαινόταν το ίδιο καλή όσο το Avangers.
Θα μπορούσα να καταλάβω την σημασία που έχει η παρέα για τον Flash γιατί θα τον είχα δει μόνο του.
Θα καταλάβαινα τι παίζει με την Ατλαντίδα και τον Aquaman γιατί θα τον βλέπαμε να παλεύει και αυτός με την μοναξιά του ως ένα παιδί δύο κόσμων που κανείς δεν το θέλει.
Χωρίς όλο αυτό το back story, το μόνο που μένει στην DC είναι μία ταινία με άπειρο ξυλίκι, το οποίο διακόπτεται από αστεία σκετσάκια.
Στα θετικά θα βάλω τον Ezra Miller, εξαιρετικός Flash (ακούσει K-Pop το κωλονέρντουλο!!) ενώ καλούτσικος ήταν και ο Fisher/Cyborg αλλά και ο Momoa, που έπαιξε με ότι του έδωσαν.
Η Gadot παίρνει τον ρόλο της Margot Robbie (κωλαράκι για να μπανίζει σε κάθε πλάνο ο Snyder) ενώ για ακόμα μία φορά ο Batfleck κάνει ικανοποιητικά την δουλειά του.
Εν τέλη, η DC θέλει απλά μία δεκαετία για να βγάλει καλή ταινία. Αλλά μέχρι τότε θα βγάζει σίγουρα λεφτά, αφού έχει τους πιο iconic χαρακτήρες.
You may also like
Continue reading
