(P)review No64: Το Κορίτσι με το Τατουάζ (Βιβλίο)

Το Κορίτσι με το Τατουάζ είναι ένα όνομα που είναι σε όλους μας λίγο πολύ γνωστό. Τρεις ταινίες γυρίστηκαν στη Σουηδία, Τρία βιβλία κυκλοφορούν και έχουν κάνει πάταγο, ενω γυρίστηκε και η αμερικάνικη version με τον Daniel Craig που ήταν σχετικά καλή.

Διαβάζοντας λοιπόν το Κορίτσι με το Τατουάζ κατάλαβα ένα πράγμα. Ο τίτλος είναι ηλίθιος. Ναι είναι πιασάρικος, αλλά καταρχήν δεν είναι ο τίτλος του συγγραφέα και δεύτερον δεν αντικατοπτρίζει καθόλου το βιβλίο.

Ο αρχικός τίτλος είναι Οι άντρες που μισούσαν τις γυναίκες. Και ναι αυτός ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα. Το κορίτσι δεν έχει καν ένα τατουάζ, έχει 5-6, δηλαδή έλεος!

Το Κορίτσι με το Τατουάζ είναι ένα εκπληκτικό θρίλερ που συνδυάζει άριστα τη πολιτική ραδιουργία, την αστυνομική έρευνα, serial killers, βιασμούς, πορνεία και οικονομικό έγκλημα.

Τα συνδυάζει πόλα τόσο ωραία και με τέτοια ταχύτητα εναλλαγής απο το ένα είδος στο άλλο, που το ενδιαφέρον παρέμεινε αμείωτο και μετά απο μία εβδομάδα ακριβώς και μερικά ξενύχτια το τελείωσα και ανυπομονώ να πάρω το 2ο.

Τα trivia γύρω απο τον συγγραφέα είναι πολύ ενδιαφέροντα. Ο Στιγκ Λάρσον, παρέδωσε το 2004 τα πρώτα τρία βιβλία απο τα δέκα(!) που ήθελε να γράψει. Μετά απο έξι μήνες βρέθηκε νεκρός και δεν πρόλαβε να δει την τεράστια επιτυχία που έκαναν τα βιβλία του όπως και τις ταινίες.

Τα δικαιώματα πήγαν στον πατέρα και αδελφό του, με τους οποίους δεν είχε καμία σχέση, ενώ η γκόμενα του έχει και δεν παραδίδει το laptop που φημολογείται οτι μέσα έχει το 4ο βιβλίο ολοκληρωμένο και περιλήψεις απο ακόμα 2-3.

Οι φήμες για δολοφονία του συγγραφέα ακούγονται ακόμα αλλά η αστυνομία δεν βρήκε τίποτα παράξενο. Ειρωνικό αφού στο μισό βιβλίο μιλάει για συγκαλύψεις εγκλημάτων…

Η τριλογία ονομάζετι Millenium. Έτσι ονομάζεται και το περιοδικό που εκδίδει ο πρωταγωνιστής Μίκαελ Μλουμκιβστ. Ο Μίκαελ λειτουργεί σαν το alter ego του συγγραφέα που και ο ίδιος ήταν δημοσιογράφος, οικονομικού περιοδικού.

Ο Μίκαελ βγαίνει απο μία καταστροφική δίκη για αυτόν και το περιοδικό του. Κατηγορήθηκε για δυσφήμιση ενός μεγαλοβιομηχάνου, όχι λανθασμένα αλλά επειδή τον κορόιδεψαν. Το περιοδικό πάει για φούντο και η μοναδική λύση του είναι να παραιτηθεί απο το περιοδικό που δημιούργησε αυτός και η καλύτερη του φίλη.

Μοναδική διέξοδο θα βρει όταν ένας άλλος, πρώην βιομήχανος τον καλέσει σε ένα νησί στο βορρά και του ζητήσει να γράψει την ιστορία της οικογενείας του.

Η οικογένεια Βάνιερ είναι μια απο τις μεγαλύτερες στην ιστορία της Σουηδικής κοινωνίας με πολλά μέλη και γεγονότα.

Ένα απο αυτά είναι η εξαφάνιση της νεαρής Χάριετ Βάνιερ το καλοκαίρι του 1966. Η εξαφάνιση αυτή θα στοιχίσει τόσο πολύ τον γέρο βιομήχανο, που λίγο πριν πεθάνει θέλει να προσλάβει τον δημοσιογράφο, που με πρόφαση την βιογραφία θα ερευνήσει τα παλιά στοιχεία και θα μελετίσει τους υπόπτους που οι περισσότεροι ανήκουν στην οικογένεια Βάνιερ.

Ο βιομήχανος θέλει να μάθει τα πάντα για τον Μίκαελ και για αυτό θα προσλάβει την προσωπική ερευνήτρια Λισμπετ Σάλαντερ.

Κάπως έτσι μπαίνει στην ιστορία μας η Λίσμπετ. Το Κορίτσι με το Τατουάζ. Η Λίσμπετ θα ερυνήσει τον Μίκαελ και έπειτα θα τον βοηθήσει να ξεσκεπάσει μια δολοφονία 40 χρόνων.

Η Λίσμπετ είναι μια παρακμιακή φιγούρα με ιδιότροπο χαρακτήρα. Σχεδόν ανορεξική, γεμάτη σκουλαρίκια και τατουάζ, δεν γεμίζει σε κανένα το μάτι.

Η Λίσμπετ όμως είναι ένας δυναμικός χαρακτήρας, με σοβαρά προβλήματα εμπιστοσύνης, πολύ χαλαρή ηθική και παρελθόν με προβληματικούς άντρες.

Μαζί με τον Μίκαελ θα σκάψει και θα ανακαλύψει μυστικά όλο και πιο σκοτεινά, αποτρόπαια εγκλήματα μίσους ή πάθους, πολιτικής διαφθοράς και οικονομικής απάτης. Συγχρόνως όμως θα ανακαλύψουν νέες πτυχές του εαυτού τους.

Ο Στιγκ Λάρσον δεν είναι συγγραφέας. Είναι δημοσιογράφος και αυτό φαίνεται στον τρόπο γραφής του. Δεν είναι κακό αυτό. Το βιβλίο δεν έχει την γραφή που σε απορροφάει, η ποιότητα του βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στην πλοκή, την αγωνιώδη αναζήτηση και καταδίωξη.

Ο Λάρσον επιλέγει να πηγαίνει απο τον ένα χαρακτήρα στον άλλο, συχνά χρησιμοποιώντας πολύ μικρές παραγράφους με στόχο να εντείνει την αναμονή. Το καταφέρνει απόλυτα.

Είναι ένα (βασικά 2-3) θρίλερ που κρατάει 660 σελίδες που τις “κατεβάζεις” πανεύκολα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φαν του αστυνομικού μυθιστορήματος αλλά και σε όσους θέλουν να ρίξουν μια διαφορετική ματιά στην Σουηδική κοινωνία, που στην Ελλάδα την έχουμε ψιλο-θεοποιήσει.

Μην το πάρετε γα τον τίτλο…

Στα public το έχει 17,90 (τζάμπα)

Γνώμες?

ps: Τα επόμενα 2 βιβλία είναι Το Κορίτσι που έπαιζε με την Φωτιά και Το Κορίτσι στη φωλιά της Σφίγκας.

ps2: Μην περιμένετε Happy End σαν τις ταινίες.