(P)review No94: H δεύτερη season του Arrow ήταν ακόμα καλύτερη (TVseries)

To Arrow έχει πια καθιερωθεί.
Δεν είναι απλά η καλύτερη σειρά βασισμένη σε comic, είναι επίσης μια σειρά με πολύ καλό επίπεδο σε όλα τα επίπεδα που διαμορφώνουν την καλή τηλεόραση όπως πλέον την ξέρουμε.

Μετά την 1η season, ο Oliver Quinn/Arrow (Stephen Amell) επιστρέφει στην Starling City με προτροπή του John Diggl (David Ramsey, Mother and Child) και της Felicity Smoak (Emily Bett Rickards) και προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο που απέδιδε δικαιοσύνη.

Πλέον δεν έχει σημειωματάριο με ονόματα, μετανιώνει τις πράξεις του που οδήγησαν στον θάνατο του παιδικού φίλου του (στο τέλος της 1ης season) και σκοπός του είναι να προστατέψει την πόλη χωρίς να φτάνει στην ακραία λύση της δολοφονίας.

Η ομάδα θα φάει 4-5 επεισόδια εξερευνώντας την σταδιακή αλλαγή του ήρωά μας, παρουσιάζοντας μας νέους villain, ενώ και στο σπίτι τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά.

Η μητέρα Moira (Susanna Thompson) καταδικάζεται για συμμετοχή στα γεγονότα του 1ου κύκλου που οδήγησαν στον θάνατο 500 ανθρώπων, ενώ η μικρή αδερφή προσπαθεί και αυτή να καταλάβει τι παίζει γύρω της (με έναν αδερφό που το παίζει Batman και μια μάνα που έχει ξεκληρίσει μισή πόλη, τον άντρα της και πόσους ακόμα).

Στην 2η season βλέπουμε πολλούς χαρακτήρες απο το παρελθόν του Oliver στο νησί να επιστρέφουν και να συνταράζουν τα δρώμενα.

Η αλλαγή της ηθοποιού που εμφανίστηκε ως Sara Lance για μια στιγμή σε παλαιότερα επεισόδια την βρήκα άκρως πετυχημένη.

Η Caity Lotz (Battle of the Year) μπόρεσε να συνδυάσει την δολοφονική femme fatale Black Canary με την Sara που αγαπάει την οικογένεια της και προσπαθεί να βρει τον εαυτό της μετά απο δύο χρόνια στο νησί και την φυγή απο την League of Assasins του Ra’s al Ghoul (ναι είχαμε και απο αυτούς).

Γενικά αυτή η season μεγάλωσε τον κόσμο και την μυθολογία της σειράς, μας παρουσίασε ακόμα περισσότερους ήρωες και villain και έδωσε χρόνο και σε μερικούς παλαιούς γνώριμους, όπως τον Deadshot.

Με την εμφάνιση και του Βarry Allen στο 8ο επεισόδιο μας έδωσαν και ένα πολύ ικανοποιητικό origin 3 επεισοδίων που θα μας φέρει τον Flash απο τον Φθινόπωρο.

Το CW έχει καταλάβει την δυναμική του Arrow και του κόσμου που δημιούργησε και τον επέκτεινε με μια σειρά που θα είναι πιο sci-fi με περισσότερα φανταστικά στοιχεία και μας δημιουργούν την προσμονή για διάφορα cameo, και ίσως και την εμφάνιση μερικών villain στην τρίτη του Arrow με “υπερδυνάμεις”.

Απο την μέση και μετά, η σειρά μπαίνει σε ένα story line με συνεκτικότητα και συνάφεια.
Τα κομμάτια του παζλ που θα οδηγούσαν σε ένα φινάλε αντίστοιχο με το περσινό, μπήκαν σιγά σιγά και μας έδωσαν μια ιστορία με αρχή μέση και τέλος.

Μου άρεσε πραγματικά που πήραν αυτήν την κατεύθυνση, μισώ όσο τίποτα τους villain per week.

O κύριος αντίπαλος του “βέλους” ήταν ο Deathstroke.
Tον Deathstroke τον θεωρούσα πάντα Badass και γαμάτο, και περίμενα πως και πως να τον δω σε κάποια live action μεταφορά.

Το Arrow μας παρουσίασε τον Slade Wilson/Deathstroke στο πρόσωπο του Manu Bennet(The Hobbit: The Desolation of Smaug) και ο… Μανώλης το τερμάτισε.
Υπέροχος σε όλα.

Τόσο με το κοστούμι του Slade Wilson κι την απειλητική αύρα που μεταδίδει μόνο με το βλέμμα του, όσο και με την μισότρελη προσωπικότητα του Deathstroke με την, αλά Nolan, μιλιταριστική στολή του.