Split Review – Well played M.Night Shyamalan, well played…

Written by on 28 Ιανουαρίου 2017


[sgmb id=”1″]
Ο M.Night Shyamalan είναι ένας σκηνοθέτης που η καριέρα του κάποτε θα γίνει αντικείμενο μελέτης. Η τρίτη του ταινία ήταν η Έκτη Αίσθηση, μια ταινία που έχει επηρεάσει την παγκόσμια κουλτούρα και έβγαλε 600 εκατομμύρια το 1999.  Όλοι τότε μιλούσαν για τον επόμενο μεγάλο σκηνοθέτη, το wonderboy του Hollywood. H πορεία του από τότε είναι αμφιλεγόμενη και οι επιλογές του το ίδιο.
Ακολούθησε το Unbreakable (μια superhero ταινία μασκαρεμένη σαν θρίλερ), έπειτα το Signs και στη συνέχεια η κατιούσα. Ο Shyamalan έγινε δέσμιος της ίδιας της δύναμής του και προσπάθησε να κάνει όλο και πιο πολλά και πιο μεγάλα twist, όμως όλοι το περίμεναν. Κανένα δεν δούλεψε και παγκοσμίως υπάρχει και ο όρος Σιαμαλανισμός (σε ελεύθερη απόδοση) για σκηνοθέτες που προσπαθούν την τελευταία στιγμή, με γελοία twist να σώσουν την ταινία τους.
Οι big budget αποτυχίες επανέφεραν τον σκηνοθέτη πίσω στις ρίζες του και σε όσα κάνουν δημιουργικό έναν “horror-α”. Το ελάχιστο budget δίνει χώρο στη δημιουργικότητα, το σωστό σενάριο και τις ερμηνείες και ο σωστός σκηνοθέτης τρόμου πρέπει να δουλέψει το μυαλουδάκι του για να γεμίσει τα κενά με ευφάνταστους μηχανισμούς και επινοήσεις.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις το που βρισκόταν και το που βρίσκεται ο Shyamalan για να καταλάβεις τι σημαίνει το Split και το πιθανό comeback του. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για αυτή την ταινία χωρίς spoiler, αλλά θα το προσπαθήσω και θα αφήσω το podcast μας για να γίνει η αναλυτική συζήτηση εκεί.

Η υπόθεση είναι σχετικά απλή. Τρία κορίτσια απαγάγονται από έναν άγνωστο, ο οποίος τις κλειδώνει σε ένα δωμάτιο και τα κορίτσια γρήγορα ανακαλύπτουν ότι ο τύπος πάσχει από διασχιστική διαταραχή, έχει πάνω από μία προσωπικότητες οι οποίες είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, και προσπαθούν να δραπετεύσουν πείθοντας κάποιες από τις προσωπικότητες να τις βοηθήσουν.
Μέσω της ψυχιάτρου του, η οποία λειτουργεί και ως μηχανισμός exposition, μαθαίνουμε ότι ο Kevin (James McAvoy) έχει 23 διαφορετικές εαυτούς, σε μία παράλλαξη της DID, της διασχιστικής διαταραχής, όπου οι διαφορετικές προσωπικότητες είναι τελείως διαφορετικοί εαυτοί, με τεράστιες διαφορές, όπως πχ ότι η μία μπορεί να έχει αλλεργία στις μέλισσες και οι άλλες όχι.
Ο Shyamalan παίρνει μία αληθινή ψυχιατρική κατάσταση και την σπρώχνει στα όρια της (ο ορισμός της φαντασίας) και περιπλέκει μία ταινία με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ όπου ο McAvoy έχει το κατάλληλο χώρο για να αναπτύξει το ταλέντο του και ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος τα ενδιαφέροντα backstory των κύριων πρωταγωνιστών.
Και μπορεί ο McAvoy να λάμπει με την ευκαιρία που του δίνεται να παίξει τόσους ρόλους ταυτόχρονα, αλλά το ίδιο κάνει και η Anya Taylor-Joy, που ενσαρκώνει την Casey μία από τις τρεις κοπέλες και δεύτερη πρωταγωνίστρια της ταινίας. Η Casey φαίνεται μία προβληματική έφηβη που ακόμα και την στιγμή της φυλάκισης της δεν μπορεί να αντιδράσει φυσιολογικά, αλλά καθώς και το δικό της backstory ξετυλίγεται καταλαβαίνεις όλα όσα γίνονται ανάμεσα σε αυτήν, τον Kevin και τους εαυτούς του και στο νόημα του φινάλε, αλλά και της γενικής ιδέας που κρύβεται πίσω από την ταινία…

Όλα αυτά δημιουργούν μία solid ταινία τρόμου, η οποία σε κάποια σημεία πάσχει, προκαλεί νευρικά μειδιάματα και γέλια από το κοινό που περιμένει κάτι όμως βλέπει κάτι άλλο, αλλά και από χαμένες ευκαιρίες που θα μπορούσαν να αποδώσουν αν υπήρχε περισσότερο χρήμα (είπαμε δίκοπο μαχαίρι).
ΟΜΩΣ η ταινία δεν είναι ταινία τρόμου! Ο Shyamalan κάνει το μεγαλύτερο magic trick της ζωής του και κάνει ένα twist που δεν αλλάζει την ιστορία, αλλάζει την οπτική γωνία σου. Και το κάνει μέσα σε 20 δευτερόλεπτα και με κάνει να χτυπιέμαι μέσα στο κινηματογράφο και λέω WHAAAAT??!!??
Είναι πραγματικά θαυμάσιο ότι μπόρεσε και έκανε αυτό που έκανε, με τον τρόπο που το έκανε, βάζοντας γυαλιά σε πολλούς και κρατώντας το μυστικό σε μία εποχή που όλα μαθαίνονται.
Όλοι όσοι αναγνωρίζεται την αξία στις όχι και τόσο αναγνωρίσιμες ταινίες του Shyamalan (Unbreakable, Village, Lady in the Water) θα χτυπιέστε σαν και εμάς. Αν όχι τότε θα απολαύσεις μια πολύ καλή ταινία και θα αναρωτιέσαι γιατί γουστάρει τόσο εκείνος ο τυπάς μέσα στην αίθουσα. Το νόημα είναι: πάνε δες το κι αν το έχεις δει ήδη μπορείς να απολαύσεις και την Κυριακή  (29/01 στις 19:00) στο radio μας την spoiler συζήτηση.

Split

8.2

Ερμηνείες

8.5/10

Σκηνοθεσία

8.0/10

Σενάριο

8.0/10

Pros

  • Απίστευτο Ending
  • Δυνατές ερμηνείες

Cons

  • Μικρό budget που αποδυνάμωσε την απόδοση του φινάλε
  • Οι υπόλοιπες 2 απο τις τρεις ήταν λίγο γλάστρες...
Tagged as


Monkey Bros Radio

Tune in || Trip Out

Current track

Title

Artist