Το Τρίτο Στεφάνι – Μια μεγαλειώδης παράσταση από το ΚΘΒΕ
Written by MonkeyBoss on 14 Οκτωβρίου 2016
Θυμάμαι τον καταπληκτικό καθηγητή Λογοτεχνίας που είχα στην τρίτη Λυκείου. Την μέρα που θα πιάναμε τον Ταχτσή, μπήκε μέσα με το μπλε κοστούμι του και το τσιγάρο στα χείλη και μας είπε:
Αν ο Καβάφης ήταν μια γλυκιά αδερφή, ο Ταχτσής ήταν μια τρελαμένη πουστάρα…
Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά ο καθηγητής μου θαύμαζε τον Ταχτσή και το έργο του. Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συγγραφείς και σίγουρα από τους πιο αμφιλεγόμενους, ο Ταχτσής γύρισε τον κόσμο, έγραψε βιβλία, απέτυχε και μετά αναγνωρίστηκε και πάλεψε για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
Ο ίδιος επίσης ομοφυλόφιλος που εκδιδόταν ως τραβεστί, πέθανε το 1988, δολοφονημένος σε ένα έγκλημα που πιθανόν να συνδέεται με την σεξουαλική του φύση.
Το μεγαλύτερο έργο του, το Τρίτο Στεφάνι, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, έχει πουλήσει όσο κανένα του άλλο, έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο και τώρα το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το παρουσιάζει σε μία μεγαλειώδη παράσταση με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, στην πρώτη της συνεργασία με το ΚΘΒΕ, στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το Τρίτο Στεφάνι ακολουθεί την ιστορία δύο γυναικών, της Εκάβης και της Νίνας. Οι δυο τους αφηγούνται τη ζωή τους κι εμείς παρακολουθούμε την αφήγησή τους από τα νιάτα, τους γάμους και τα παιδιά. Η ιστορία ξεκινάει από τις αρχές του αιώνα και φτάνει μέχρι και τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Ο σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου δημιουργεί μια παράσταση που σου κόβει την ανάσα, με δαιμονικό ρυθμό και ερμηνείες που σε παρασέρνουν. Η Ε. Κωνσταντινίδου είναι ανεμοστρόβηλος και σε τραβάει με άνεση από την κωμωδία στο δράμα, ενώ τα σκηνικά εναλλάσσονται συνεχώς και μαζί τους και τρεις διαφορετικές εποχές.
Κάπου ψηλά βλέπαμε τη φιγούρα ενός κοκκινοφορεμένου νεαρού άντρα. Στην πορεία καταλάβαμε ότι συμβόλιζε τον μικρό Άκη που έβλεπε όσα συνέβαιναν στην οικογένειά του και τα κατέγραφε στο μυθιστόρημά του. Σε ένα δεύτερο επίπεδο βλέπουμε τον ίδιο τον μικρό Ταχτσή που έχει παραδεχτεί ότι ο ρόλος τη Εκάβης είναι βασισμένος στην γιαγιά του.
Το κείμενο είναι εξαιρετικό και είναι αυτό που θέλω να δω από μια σύγχρονη παράσταση του Κρατικού. Το Τρίτο Στεφάνι, χωρίς καμία ντροπή, σκιαγραφεί την Ελληνική κοινωνία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, την πολλές φορές τοξική σχέση μάνας-γιου, τη σεξουαλικότητα.
Τέλος, δεν χρειάζεται να το πω, αλλά η παράσταση κρατάει πάνω από 3 ώρες ωστόσο δεν κουράζει στο ελάχιστο.