Succession: H απόλυτη μίζερη νεόπλουτη οικογένεια

Μια ζάπλουτη αμερικανική οικογένεια, ο μικρός γιος που δεν μπορεί να γαμήσει, η κόρη που ετοιμάζεται να μπει σε έναν safe γάμο, ο εθισμένος μεγάλος γιος και ο πρωτότοκος που θέλει να γίνει πρόεδρος της Αμερικής. Πάνω από όλους αυτούς, ο πατέρας, στη δύση της βασιλείας του ως το αφεντικό μιας τεράστιας εταιρείας των αμερικάνικων μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Όλα αυτά βρωμάνε first-world problems και είναι ακριβώς αυτό. Αλλά αν τα συνδυάσεις με την πιο τοξική οικογένεια έβερ, με killer soundtrack και κινηματογράφιση που τα κάνει όλα ακόμα πιο έντονα και δραματικά, τότε έχεις το επόμενο διαμάντι του HBO.

Από την πρώτη στιγμή που ο Ken Roy κάνει την εμφάνιση του στο πρώτο επεισόδιο, καταλαβαίνεις με τι έχεις να κάνεις. Ανθρώπους που ανήκουν ίσως στο χειρότερο είδος: νεόπλουτοι με λεφτά του μπαμπά. Άνθρωποι που δεν δείχνουν καμία αξία στον υπάλληλο ή στον μέσο άνθρωπο και θα κάνουν τα πάντα για να εξευτελίσουν όποιον έρχεται σε επαφή μαζί τους. Άνθρωποι με δύναμη, που θα πλύνουν τα χέρια τους μόλις έρθουν σε επαφή με κάποιον… της μεσαίας τάξης. Έχεις σοβαρότατους λόγους να μισήσεις κάθε ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας αλλά έπειτα γνωρίζεις τον πατέρα.

Logan Roy: ο απόλυτος χειριστικός μπάσταρδος. Ένας εγωιστής μεγαλομανιακός που δεν σταματά σε κανένα σημείο να παίζει με τα συναισθήματα των παιδιών του και να τους βάζει να φαγωθούν μεταξύ τους. Αμέσως καταλαβαίνεις τι παίζει. Ο πατέρας αυτής της οικογένειας από την πρώτη στιγμή της ζωής τους έχει σπείρει την αμφιβολία, την διχόνοια και τον φόβο για κάθε λέξη που μπορεί να ειπωθεί και να μην του αρέσει.

Τα παιδιά του είναι κατεστραμμένα, ανίκανα να δείξουν ειλικρινά αισθήματα, εμπιστοσύνη ή αγάπη, αποζητούν με αγωνία την αποδοχή του πατέρα τους και κάνουν στους άλλους ότι έμαθαν από αυτόν: γαμάνε την ζωή όλων των γύρω τους.

Όλη αυτή η μιζέρια έρχεται και δένει τέλεια με τις υποθέσεις εταιρικού πολέμου ενός ομίλου που προσπαθεί να μείνει μες στα πράγματα ενώ το πεδίο στα media αλλάζει. Ο Logan συνεχώς θα επαναλαμβάνει ότι η δύναμη τους είναι ότι είναι οικογένεια, αλλά αυτή η οικογένεια αποτελείται αποκλειστικά από φίδια.

Θα μου μείνει όμως αξέχαστο το πόσο εύκολα αυτή η σειρά με έκανε να νοιαστώ για όλους αυτούς τους πολύ κακούς ανθρώπους. Υπάρχει μια σκηνή στη δεύτερη season χαρακτηριστικότατη. Ο πατέρας προσφέρει τη θέση του CEO στην κόρη του, η κάμερα ζουμάρει και τα συναισθήματα εναλλάσσονται ραγδαία.

Αμφιβολία, ελπίδα, έκπληξη, ανάγκη, φόβος. Η Shiv φοβάται, αλλά θέλει να πιστέψει. Ξέρει ότι ο πατέρας της έχει κάποιον απώτερο σκοπό αλλά ελπίζει ότι για πρώτη φορά στη ζωή της ένα όνειρο που έχει θάψει βαθιά μέσα της μπορεί να γίνει πραγματικότητα…

Εκείνη τη στιγμή ήμουν μαζί με τη Shiv. Ήθελα τόσο πολύ να τα καταφέρει που είχα ξεχάσει το πόσο χειριστική είναι κι αυτή με όλους τους γύρω της, πόσο κακή σύζυγος και αδερφή έχει αποδειχθεί στα προηγούμενα επεισόδια.

Η χρήση της κάμερας στο χέρι και το ψευδοντοκιμαντερίστικο ζουμ δίνει σε κάθε στιγμή ακόμα πιο δραματική ένταση, αλλά τίποτα δεν θα ήταν ίδιο χωρίς αυτό το απίστευτο μουσικό score.

O Nicholas Britell κάθισε και σκέφτηκε ποια μουσική θα ταίριαζε σε μια δυναστεία. Η απάντηση φυσικά και είναι η επιβλητική κλασσική μουσική, το πιάνο, τα έγχορδα. Τι θα έδειχνε όμως το πλήρες βάθος αυτών των νεόπλουτων μπάσταρδων; Το σχεδόν trapοειδές beat προσφέρει ρυθμό, αλλά και αυτήν την cool μα συνάμα άβολη αίσθηση.

Κερασάκι σε όλο αυτό η επιλογή του συνθέτη να επιλέγει κάθε τόσο νότες που, σύμφωνα με τη θεωρία της Αρμονίας, δεν ταιριάζουν με τις προηγούμενες. Κάθε μερικές νότες θα ακούσεις κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις άβολα, ότι δεν ταιριάζει, ότι κάτι είναι λάθος.

Όλα όμως είναι λάθος στο Succession. Όλα είναι βασισμένα στο ψέμα και στην εκμετάλλευση. Κι όμως αρχίζεις να αγαπάς σιγά σιγά τους χαρακτήρες και μαζί με αυτούς ελπίζεις ο Logan Roy να ψοφήσει μόνος του και να μας αφήσει να χτίσουμε πάνω στα ψήγματα αγάπης που σιγά σιγά βγαίνουν στην επιφάνεια…