Wonder Woman (Review) – comme ci comme ça
Written by MonkeyBoss on 11 Ιουνίου 2017
[spreaker type=player resource=”episode_id=12108756″ theme=”light” autoplay=”false” playlist=”false” cover=”https://d3wo5wojvuv7l.cloudfront.net/images.spreaker.com/original/11684ab772aa97858c91d4b618a16480.jpg” width=”100%” height=”400px”]
[sgmb id=”1″]
Φάγαμε πολύ hype. Αυτή είναι η αλήθεια. To 93% στο Rotten Tomatoes σημαίνει ότι αυτή η ταινία είναι καλύτερη ας πούμε από το… Scarface (82%). H Wonder Woman είναι η ταινία που φέρνει νέα πνοή, τουλάχιστον στις κριτικές για την DC, γιατί από λεφτά καλά τα πήγαινε. Όπως και να το κάνουμε όμως η ταινία ήταν ελαφρώς βαρετή. Παρόλα αυτά έκανε μερικά πράγματα πολύ σωστά και σε αυτά θα αναφερθώ.
Αυτό που μου έμεινε μετά από την προβολή ήταν η αίσθηση ότι είδα μια πριγκίπισσα της Disney. Το νεαρό αχαλίνωτο πνεύμα της Diana δεν θέλει να είναι αυτό που η μητέρα της αποφασίζει, ασφαλής και μακριά από την μάχη. Ξεκινάει την προπόνηση κρυφά, γίνεται η καλύτερη και αψηφά κάθε διαταγή της μητέρας της.
Αυτό όμως που θα δει ένα κοριτσάκι όταν θα δει την WW είναι ένα πρότυπο που αξίζει όλοι οι πατεράδες να πάρουν τις κόρες τους και να τις πάνε κινηματογράφο. Η Diana είναι δυναμική, δεν πουλάει τα πιστεύω της, δεν έχει καμία ανάγκη τους άντρες για να αυτοπροσδιοριστεί, κάνει λάθη αλλά μαθαίνει και συνεχίζει μέχρι να πετύχει τον στόχο της.
Το πιο σημαντικό όμως: ΠΟΤΕ δεν πρέπει να χαλάσει το μακιγιάζ!! ΠΟΤΕ…
Αλήθεια οι Αμαζόνες ξυρίζονται ή παίζει ο Δίας να το σκέφτηκε πριν τις φτιάξει;
Αφήνοντας το χιουμοράκι, με τα παραπάνω μπορείς να δεις την πραγματική διαφορά ανάμεσα στην ουσία της Marvel από την DC. Σε αντίθεση με τους ανθρώπινους ήρωες της πρώτης, στην DC έχουμε θεούς που συμβολίζουν ότι καλύτερο έχει η ανθρωπότητα να παρουσιάσει. Η ατσαλάκωτη Diana είναι ακριβώς αυτό. Συμπονεί τον κάθε άνθρωπο δίπλα της. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δεν θα βοηθήσει. Θα μάχεται για το καλό μέχρι τελικής πτώσης και θα το κάνει με τον πιο τέλειο τρόπο.
Για αυτό τον λόγο μπορείς να καταλάβεις γιατί οι κακοί σε αυτήν την ταινία ήταν τόσο μονοδιάστατοι. Απέναντι στην πανέμορφη τελειότητα της καλοσύνης της Diana έχεις έναν άντρα που είναι απλά κακός από γεννησιμιού του και μία γυναίκα παραμορφωμένη, που έχει στραφεί στην καταστροφή…
Όλα λειτουργούν σε συμβολικό επίπεδο αλλά σε πρακτικό δεν δίνουν το κάτι παραπάνω, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα καλό origin story αλλά μέχρι εκεί. Οι cheesy σκηνές, το χεράκι του Snyder στο slow motion και το “Σ’αγαπάω” μετά από δύο ημέρες γνωρημίας του Steve Trevor, έρχονται σε αντίθεση με το πολύ καλό πρώτο μέρος, το τέλειο casting της Gal Gadot, τις Αμαζόνες που θέλω να δω ταινία μόνο για αυτές, το χιούμορ και όλα τα υπόλοιπα καλά στοιχεία.
Το τελικό αποτέλεσμα…
…comme ci comme ça.