…και όσο αντέξεις: Επιστρέφοντας απο το ραδιοφωνικό σταθμό ή πως χαλιέται η μέρα σου απο την αστείρευτη ηλιθιότητα.

Κάπως έτσι είναι όλη τη μέρα η φάτσα μου.

Αυτό το άρθρο θα έπρεπε να είναι χαρούμενο. Να κάνω τις ανακοινώσεις μου και να ξεκινήσω τις ετοιμασίες μου.

Πέρσι έκανα τον πρώτο μου χρόνο σε ραδιόφωνο. Ήταν μια επιτυχημένη εκπομπή, είχε διαδραστικότητα με το κοινό, αλλά ήταν κάπως ερασιτεχνική και μόνο μια ώρα την εβδομάδα που αυξομειωνόταν.

Όλα προμήνυαν ένα καλύτερο μέλλον. Η θέληση για επαγγελματοποιήση υπήρχε άφθονη, όρεξη, καύλα και μεράκι.

Έλα όμως που ένιωσα στο πετσί μου το πόσο ερασιτέχνες και άχρηστοι είναι αυτοί που ασχολούνται με τα ραδιόφωνα και τον λόγο που ανοίγω το ραδιόφωνο και ακούω μόνο τα εκτρώματα των Παντελιδοπάολων.

Και το χειρότερο είναι οτι η “διευθύντρια” προγράμματος (σε εισαγωγικά) είναι μικρό κορίτσι. 28 το πολύ. Θα περίμενες να είναι ανοιχτόμυαλη, να έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με τη μουσική, να έχει λίγη λογική ρε φίλε. Είναι διευθύντρια εξάλλου.

Μετά θυμάσαι οτι είναι κόρη του αφεντικού και αλλάζεις γνώμη…

Η συζήτηση μας έφτασε στη μουσική έφτασε στη μουσική, αφού ξεκαθαρίσαμε οτι η Τετάρτη ήταν η μέρα του Εναλλακτικού. 

Η πρώτη ερώτηση είναι: Τι θεωρείς εναλλακτικό κοπελιά?

Και η απάντηση είναι απογοητευτική. Ότι στο μυαλό της δεν είναι εμπορικό. Δηλαδή οτιδήποτε εκτός απο τα λαικόσκυλάδικα και τα τραγούδια για μετροσέξουαλ τυπάδες και γλάστρες τύπου Φουρέιρα.

Δηλαδή εναλλακτικό είναι το Ροκ. Εναλλακτικό είναι η reggae, εναλλακτικό ακόμα και και οι φλοροκαδες Kasabian ή Killers. Καλά δεν χρειάζεται να μιλήσω για ηλεκτρονική, η τίποτα metal και punk.

Έξι μέρες τη βδομάδα λοιπόν θα παίζει η γκόμενα “εμπορικά” (δύο με τρία είδη δηλαδή, ενω μία μέρα “εναλλακτικό” (όλα τα υπόλοιπα δηλαδή).

Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα όμως αν δεν έβαζε περιορισμούς στο εναλλακτικό δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Ακόμα και αν είχε περιορισμούς όμως πάλι θα καταλάβαινα. Ραδιόφωνο της είναι, ας κάνει οτι την καυλώσει.

Δες πιο είναι το πρόβλημα μου, μέσα απο την ακριβής συζήτηση μας.

Αυτή: Σε άκουγα πέρσι και βάζεις σκληρή μουσική. Πρέπει να καταλάβεις οτι δεν παίζεις για εσένα αλλά για τον κόσμο. 

Εγώ: Καταλαβαίνω, αλλά γενικά δεν έβαζα και σκληρό metal. 

A: Κατάλαβε οτι όταν ο άλλος ακούσει το solo απο ένα κομμάτι Red Hot Chilli Peppers θα το αλλάξει. Είναι μουσική που δεν ακούει ο κόσμος…

Ε: Και τι να παίζω δηλαδή?

Α: Κλασσικό ροκ

Τι να πρωτοσχολιάσεις? Οτι δεν ακούει ο κόσμος RHCP? Οτι είναι σκληρός ήχος το solo τους? Οτι αντί για τους heavymetal-άδες RHCP θα έπρεπε να παίζω κάτι πιο ελαφρύ. Κλασσικό Ροκ.

Κλασσικό Ροκ: AC DC, Metallica, Iron Maiden, Lynyrd Skynyrd και πόσοι άλλοι. 

Όλοι αυτοί έχουν πιο light ήχο απο τους RHCP!!!

Είναι πολύ δύσκολο να σε έχει πρικήσει ο θεός με ηλιθιότητα. 

Κάπου εκεί κατάλαβα οτι το κορίτσι δεν έχει ούτε μια γνώση απο μουσική. Τα σόλο της κιθάρας του Παντελίδη, για αυτήν, ξεπερνάνε τον Τζέιμς Χέτφιλντ. Όταν άκουσε η Tarja Turunen την Αγγελική Ηλιάδη, έκλαψε, αγόρασε δύο πανέρια λουλούδια και άναψε ένα Malburo να πάνε κάτω τα φαρμάκια. 

Πήγα να της μιλήσω λογικά. Να τις εξηγήσω οτι όταν τόσα είδη πολύς τόσος μένει χωρίς να έχει τι να ακούσει όλη τη βδομάδα. Πάρε ένα υπολογισμένο ρίσκο, δοκίμασε να τραβήξεις κόσμο που ακούει και ροκ και metal και Hip Hop.

Η απάντηση της: Παίξε κλασσικό ροκ που ακούνε όλοι.  

ΓΑΜΙΣΕΤΑ…

Που στον πούτσο είδε οτι ακούνε κλασικό ροκ όλοι. Ξέρει τι είναι κλασικό ροκ? Μόνο που ακούς τι λέξη εμπορικό καταλαβαίνεις που βρίσκεσαι. Είναι κατάντια να υπάρχει η άποψη οτι το σύνολο της κοινωνίας ακούει φανατικά, αυτά τα, με το ζόρι, τραγούδια. 

Δείχνει τεράστια ηλιθιότητα το να παίρνεις θέση διευθυντή σε ραδιόφωνο και να μην ξέρεις βασικά πράγματα για τη μουσική. Κάνε μια σφυγμομέτρηση ρε βλαμμένη. Μάθε τι θέλει ο κόσμος. Εγω προσωπικά δεν ξέρω ουτε έναν που να μην ακούει εύκολα RHCP. Ούτε έναν. 

Προκαλώ εσένα αναγνώστη, αν σιχαίνεστε αυτό το συγκρότημα γράψε ένα σχόλιο. Να βρω έναν τουλάχιστον (Μην πλακώσετε καμιά 50αρια όμως 😛 ).

Όταν λοιπόν ανοίγω το ραδιόφωνο και σε όλο το φάσμα των FM δεν έχει ούτε μία σωστή εκπομπή σε όλη τη γαμημένη περιοχή και πρέπει να ψάξω στο internet για να ακούσω κάτι που να μην είναι ντροπή για τη μουσική, καταλαβαίνω οτι δεν φταίνε αυτοί που κάνουν τις εκπομπές, αλλά όλοι αυτοί οι άχρηστοι, ημιμαθείς, παράγοντες που δεν έχουν καν επιχειρηματική σκέψη. 

Internet και πάλι Internet…

Νέα λοιπόν για τις ραδιοφωνικές εκπομπές του Αλλοδαπού σε μερικές μέρες. Θα είναι Τετάρτη όμως, στα “Εναλλακτικά”. Κανονίστε τα προγράμματα σας!