A Little Life, a big masterpiece
Written by Αθανασία Ζηλιασκοπούλου on 9 Μαΐου 2021
Αχ αυτό το βιβλίο… Αχ…
Το Λίγη Ζωή είναι ένα βιβλίο που το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα σε αφήσει αδιάφορο.
Αρχικά θέλω να κάνω εξ αρχής ένα disclaimer: Το βιβλίο αυτό αγγίζει και καταπιάνεται με θέματα ιδιαιτέρως ευαίσθητα. Μπορεί κάποια από τα θέματα αυτά να πυροδοτήσουν αντιδράσεις στον αναγνώστη, ιδίως αν έχει κάποιο τέτοιο ιστορικό. Ενδεικτικά θα αναφέρω σεξουαλική βία και κακοποίηση, αυτοτραυματισμός, αυτοκτονικές τάσεις και απόπειρα αυτοκτονίας, παιδοφιλία. Θέλω να τα αναφέρω εξ αρχής, ούτως ώστε αν κάποιος έχει τέτοιο ιστορικό και παρελθόν, να προσπεράσει το άρθρο και κατά συνέπεια το βιβλίο, αλλά αν αποφασίσει να το διαβάσει να είναι προετοιμασμένος για το ευαίσθητο περιεχόμενο.
Τώρα που ξεπεράσαμε αυτό το στάδιο, ας μιλήσουμε για αυτήν τη καταπληκτική ιστορία. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, με πανέμορφη γραφή. Εγώ ξεκίνησα να το διαβάζω μετά από ένα βλογκ μιας booktuber που παρακολούθησα. Ήθελα να το διαβάσω κατευθείαν και πραγματικά αναρωτήθηκα πως και μου ξέφυγε αυτό το βιβλίο όταν εκδόθηκε το 2015. Υπάρχουν πολλά βίντεο στο ίντερνετ με αντιδράσεις ανθρώπων καθώς το διαβάζουν, αλλά το παράδοξο είναι πως σε κανένα – τουλάχιστον σε αυτά που είδα εγώ – δε θα βρεις σπόιλερ. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω κι εγώ.
Το βιβλίο ξεκινάει με μια παρέα τεσσάρων αγοριών στη Νέα Υόρκη. Μαθαίνουμε πράγματα για τη ζωή των ηρώων, αλλά για τον Τζουντ, που είναι και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας μαθαίνουμε μόνο τα βασικά. Η ζωή του αποτελεί μυστήριο που ξεδιαλύνεται προοδευτικά. Το βιβλίο πιάνει την ιστορία από την αρχή σχεδόν και ακολουθούμε τον Τζουντ, κατά βάση, ανά τα χρόνια. Η ιστορία και η εξέλιξη των δρώμενων δεν είναι γραμμική, έχει αναδρομές στο παρελθόν σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του Τζουντ και αυτό είναι και το στοιχείο που κάνει ακόμα πιο όμορφο το μυθιστόρημα.
Το βιβλίο χωρίζεται σε μέρη και αυτά τα μέρη σε κεφάλαια. Ξεκινάει σχετικά ήρεμα από άποψη αποκαλύψεων και χτίζει τους χαρακτήρες πολύ σταθερά. Κάπου διάβασα ότι είναι πολύ μεγάλο σαν βιβλίο και είναι “αχρείαστες” τόσες σελίδες (896 για το ελληνικό, 736 για την αγγλική έκδοση), ότι δηλαδή θα μπορούσε να παραλείψει κάποια πράγματα. Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με αυτή την άποψη. Όλα όσα εκτυλίσσονται στο βιβλίο, είναι απαραίτητα για να χτίσουν τη σχέση σου με τους χαρακτήρες, για να είσαι 100% μέσα στο εκάστοτε σκηνικό που διαβάζεις, για να σε κάνουν να αισθάνεσαι πως όταν θα σηκωθείς από τον καναπέ σου και θα βγεις στο δρόμο, θα ανοίξεις την πόρτα σου στη Νέα Υόρκη και θα περπατάς στους δρόμους της παρέα με τον Τζουντ και τον Γουίλεμ.
Ξεκίνησα να το διαβάζω και χωρίς να το καταλάβω έφτασα στη σελίδα 92 (διάβασα την αγγλική έκδοση). Το μόνο που σκεφτόμουν τις επόμενες μέρες, ναι ακόμα και όταν ήμουν στη δουλειά, ήταν πότε θα βρω ευκαιρία να κάτσω να διαβάσω το βιβλίο μου! Το διάβαζα και ήθελα να βρω έναν τρόπο να μπω στο βιβλίο, να πιάσω τον Τζουντ από τον ώμο, να του πω πως “Μην ανησυχείς, είμαστε εδώ για σένα, όλα θα πάνε καλά! Μη φοβάσαι, θα τα πολεμήσουμε όλα μαζί” και μετά να του δώσω μία ζεστή αγκαλιά.
Για μένα το βιβλίο αυτό, είναι κάτι πέρα από μια ιστορία που έχει να κάνει και με ομοφυλοφιλία. Θα τολμούσα να πω πως είναι κάτι πέρα από αυτό και ίσως ύμνος στην αγάπη. Αγάπη όχι μόνο συντροφική, αγάπη φιλική, πατρική, οικογενειακή. Οικογένεια όχι με την κλασσική πατροπαράδοτη έννοια. Η οικογένεια που έχεις είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό η οικογένεια που επιλέγεις να έχεις. Οι φίλοι σου, οι δικοί σου άνθρωποι, είτε δένεσαι με αυτούς με δεσμούς αίματος είτε όχι. Είναι βιβλίο λοιπόν για την αγάπη και τον έρωτα. Γιατί αν το σκεφτείς καλά, σε όλες τις σχέσεις σου έχεις μία μορφή έρωτα. Για να είσαι ΦΙΛΟΣ με κάποιον, πρέπει να αγαπάς και να νιώθεις έλξη για κάποια σημεία του χαρακτήρα του. Εξάλλου, ο έρωτας δεν έχει μόνο ένα πρόσωπο…
Δένεσαι με τους χαρακτήρες. Νευριάζεις. Πονάς. Κλαις. Αγαπάς. Βιώνεις τα πάντα μαζί τους.
Και για αυτό για μένα είναι πετυχημένο το βιβλίο. Φτάνει στο σημείο η συγγραφέας να δημιουργήσει χαρακτήρες που πιστεύεις πως δεν είναι δημιούργημα της φαντασίας της, αλλά πως όντως υπάρχουν και γράφει τη βιογραφία τους. Για αυτό το χτίσιμο των χαρακτήρων και το μήκος του βιβλίου αξίζουν. Κάθε λέξη βρίσκεται εκεί γιατί πρέπει να είναι. Η γραφή της είναι καθηλωτική.
Για μένα αυτό το βιβλίο είναι ένα βιβλίο που θα μείνει για πάντα χαραγμένο μέσα στην καρδιά μου. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θα ξαναδιαβάσω. Το προτείνω σίγουρα σαν ανάγνωσμα. Απλά όχι ανεπιφύλακτα γιατί όπως ανέφερα πιο πάνω τα θέματα που αγγίζει είναι ευαίσθητα. Ναι θα το πρότεινα, αλλά αν δεν το διαβάσεις δε χρειάζεται να έχεις FOMO. Αν το διαβάσεις όμως, νομίζω θα με δικαιώσεις!
A Little Life - Λίγη Ζωή
11.20€ - 17€
You may also like
Continue reading
