James Wan, Aquaman και Lovecraft

Πριν δω την ταινία, είχα διαβάσει εξαιρετικές κριτικές και θριαμβευτικά σχόλια τύπου–o Aquaman έσωσε την DC… H απεικόνιση του Aquaman στο JL μου άρεσε αρκετά, ο Momoa έδεσε γάντι με τον ρόλο και έδωσε μια νέα πνοή σε έναν γενικά όχι και τόσο δημοφιλή χαρακτήρα. Το Justice League μπορεί να πάτωσε, άλλα ο Aquaman φαίνεται πως ήξερε να κολυμπάει και μπόρεσε και βγήκε στην επιφάνεια σπάζοντας τα ταμεία και τα box office.

Τη σκηνοθεσία της ταινίας είχε αναλάβει ο James Wan που στο βιογραφικό του έχει hardcore ταινίες τρόμου, όπως το Saw, τη Nεκρική Σιγή, το Insidius 2 και τα δυο Conjuring. Επίσης, είχε το Fast&Furius 7 το οποίο με προϊδέαζε στο περίπου για το πως θα ξετυλιχθεί η δράση και αρκετές από τις σκηνές. Για τη δράση της ταινίας δεν θα πω πολλά, αρκετά καλή, όπως και η ταινία γενικότερα, για κριτικές κοίταξε αλλού. Ωστόσο αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν ότι από τα πρώτα λεπτά της ταινίας κάνει τυχαία (δεν νομίζω;) ένα απ τα αγαπημένα μου βιβλία την εμφάνισή του στη σκηνή. Ο λόγος για τον Τρόμο του Ντάνγουιτς του Χ.Φ Λάβκραφτ, κάτι που ο σκηνοθέτης τελικά δεν έδειξε τόσο τυχαία. Είναι ένας φόρος τιμής του σκηνοθέτη για το πόσο τον έχει επηρεάσει ο συγγραφέας και πόσα χρωστάει η ταινία στο έργο του.

Ξέρετε, αρχαίοι προηγμένοι πολιτισμοί βυθισμένοι στη θάλασσα, πλάσματα του βυθού που κοιμούνται από αρχαιοτάτων χρόνων, σκοτεινές γωνιές του βυθού όπου παράξενες ιχθυόμορφες φυλές ζουν και οι άνθρωποι της Ατλαντίδας τους προσφέρουν θυσίες; Σας λένε τίποτα αυτά;

Πιο συγκεκριμένα όμως, ο Τρόμος του Ντάνγουιτς, πραγματεύεται την ιστορία δυο αδελφών, όπου μπορεί να έχουν την ίδια μητέρα, οι ίδιοι είναι όμως προϊόντα δυο διαφορετικών κόσμων, όπως ακριβώς ο Aquaman και ο Ocean Master. Όπως επίσης και στην ιστορία Ο Τρόμος πάνω από το Ινσθμουθ, όπου μια φυλή ιχθυόμορφων πλασμάτων (Deep ones) ζευγαρώνει με τους ανθρώπους με αποτέλεσμα οι γόνοι αυτής της συνεύρεσης να καταλήγουν άσχημοι παράξενοι άνθρωποι με ιχθυόμορφα χαρακτηριστικά και μια ανεξήγητη έλξη προς τη θάλασσα.

(Η φυλή της Τάφρου- The Trench, καταδιώκουν τον Aquaman και την Μera)

Η ταινία έχει τόσα Λαβκραφτικά στοιχεία και όμως παράλληλα είναι εντελώς αντίθετη με τον έργο του! Ο Λάβκραφτ γεννημένος σε πουριτανική οικογένεια της Νέας Αγγλίας ήταν έντονα ρατσιστής, κάτι που αποτυπώθηκε στο έργο του. Η ταινία από την άλλη είναι το ακριβώς αντίθετο, καθώς ο Aquaman μισός άνθρωπος της επιφάνειας και μισός Ατλάντειος πασχίζει να βρει τη θέση του στον κόσμο και που πραγματικά ανήκει, κάτι που στο τέλος λειτουργεί υπέρ του έχοντας αντλήσει τα καλύτερα στοιχεία από τους δυο αυτούς κόσμους για να γίνει ο ήρωας που θα σώσει την μέρα.

O James Wan έκανε εξαιρετική δουλειά στο να αποδώσει τον κόσμο του βυθού βασισμένος στην αισθητική τρόμου που έχει αναπτύξει, τις επιρροές του όπως ο Λάβκραφτ, άλλα και να μας χαρίσει μια διασκεδαστική ταινία δράσης με σούπερ ήρωες. Ο βυθός της θάλασσας μπορεί να είναι το νέο διάστημα. Ο Wan όπως και ο Λάβκραφτ χρησιμοποίησαν πολύ έξυπνα την άγνοια που έχουμε για τα σκοτεινά νερά της θάλασσας, άλλα και την προοπτική χώρου για τεράστιες υποθαλάσσιες πολιτείες, πεδία μαχών με καρχαρίες , οστρακοειδή και πλοκαμοειδή τέρατα καθώς και αρκετό χώρο για νέο υλικό για μελλοντικές ταινίες. Μέχρι τότε θα περιμένουμε στη στεριά και θα στεγνώνουμε.