Δαιμόνιος Βάκχος των Αντώνη Αντωνιάδη & Αγγελική Ράδου (Εκδόσεις Polaris)
Written by MonkeyBoss on 1 Φεβρουαρίου 2017
Όταν ήμουν στο σπίτι του Αντώνη για τη συζήτηση/συνέντευξη, ο συγγραφέας μου έδωσε το τελευταίο βιβλίο του για να του δώσω το Monkey Treatment. Το πρώτο που σου τραβάει το μάτι είναι το εξώφυλλο το οποίο επιμελήθηκε ο Γιώργος Μπότσος. Τα έντονα χρώματα στις αποχρώσεις του μπορντώ και η αισθητική πίνακα έδωσαν μια πολύ handmade αίσθηση στο βιβλίο και η πρώτη επαφή ήταν άριστη.
Το επόμενο βήμα ήταν το βιβλίο αυτό καθ’ αυτό. Ο Αντώνης με ρώτησε αν διαβάζω “αστυνομικό” και όταν του πα πως τελευταία ναι κι αυτό που με χαλάει περισσότερο είναι ο κοπιαρισμένος πρωταγωνιστής. Το καλό παιδί, αλλά και ικανό για όλα, με την περίεργη ερωτική ζωή, αλλά και ένα πρόβλημα που στον κάνει προσιτό (κομμένο πόδι, δυσλεξία κτλ), αυτός χαμογέλασε και μου έδωσε το βιβλίο με την υπόσχεση ότι εδώ θα δω κάτι διαφορετικό.
Και το είδα…
Ο Δαιμόνιος Βάκχος διαδραματίζεται στον Νομό της Ξάνθης. Μια νεαρή κοπέλα καθώς γυρνάει στην Καβάλα, θα πατήσει με το αμάξι της έναν άντρα που πετάχτηκε από το πουθενά μπροστά της. Τρομαγμένη θα βγει να τον βοηθήσει και αυτό που θα δει θα την συνταράξει: ο άντρας είναι γυμνός και αιμόφυρτος καθώς είναι βίαια ευνουχισμένος. Από εκεί αναλαμβάνει η αστυνομία με επικεφαλής τον υπαστυνόμο Φάνη Βασιλείου ο οποίος θα καλέσει για βοήθεια τη δημοσιογράφο Αθηνά Σγουρού.
Οι δύο πρωταγωνιστές θα προσπαθήσουν να λύσουν το αίνιγμα της βίαιης δολοφονίας, που γίνεται όλο και πιο περίεργη καθώς τα ευρήματα του Ιατροδικαστή είναι όλο και πιο παράξενα, η αναζήτηση της Αθηνάς θα τους φέρει σε παλαιότερα περιστατικά και μέσα σε όλα αυτά ένα αγαλματάκι του θεού Διόνυσου περιπλέκει ακόμα πιο πολύ τα πράγματα…
Μαινάδες και Σάτυροι
Το βιβλίο βασίζεται στη γνώση της αρχαίας Ελλάδας, των θρησκευτικών πρακτικών, αλλά και της σημασίας τους, γνώση που και οι δύο συγγραφείς κατέχουν αφού έχουν εμπειρία χρόνων σε περιοδικά του θέματος και με εκδόσεις βιβλίων τους.
Τα παραπάνω μπλέκονται πανέμορφα με ένα αστυνομικό θρίλερ που φαίνεται ότι ταιριάζει απόλυτα με το σκηνικό, τη γραφική δηλαδή Ξάνθη αλλά και τα απίστευτα δάση της, αλλά και με την ελληνική κουλτούρα. Ο υπαστυνόμος Φάνης φαίνεται κάλλιστα ένας απόλυτα πραγματικός χαρακτήρας. Από την πρώτη στιγμή τον φαντάστηκα με πρώιμη φαλάκρα, κοιλίτσα και τα κλασσικά ψιλοιδρωμένα πουκάμισα των μεσήλικων αστυνομικών/δημόσιων υπαλλήλων.
Η αποκάλυψη του βιβλίου για μένα πάντως ήταν ο τριτοτέταρτος χαρακτήρας του Γιάννη. Ο νεαρός αστυνομικός φέρεται να κουβαλάει πάνω του όλα τα κακά του κόσμου. Ανίκανος, βλακάκος και πάνω απ’ όλα σεξιστής, τρώει όλο το έμμεσο κράξιμο των συγγραφέων προς το αφηρημένο κομμάτι της αστυνομίας που δημιουργεί κακό όνομα στο σώμα (κομμάτι που είναι και το μεγαλύτερο δυστυχώς). Ο Γιάννης φαίνεται να είναι ένας χαρακτήρας χωρίς καθόλου βάθος και ήταν το μοναδικό πράγμα που δεν εκτιμούσα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, αλλά κι αυτό που μου θύμισε να μην κρίνω πριν φτάσω στην τελευταία σελίδα.
Και αυτό γιατί, μέσα σε ελάχιστες σελίδες, όταν ο Γιάννης βγήκε μπροστά, μου έδωσε μια διαφορετική ματιά σε όσα έβλεπα και νόμιζα μέχρι τώρα και μαζί με αυτό άλλαξα και εγώ οπτική και αναγνώρισα ένα twist που οι συγγραφείς το κρατούσαν για το τέλος σαν κερασάκι. Well done.
[spreaker type=player resource=”episode_id=10239062″ theme=”light” autoplay=”false” playlist=”false” cover=”https://d3wo5wojvuv7l.cloudfront.net/images.spreaker.com/original/01f92de7bdd0ea9813c186df4bbdd8fe.jpg” width=”100%” height=”400px”]
Στην συζήτηση μας με τον Αντώνη, μου είχε πει για το ότι θέλει τα βιβλία του να έχουν και έναν αντίκτυπο, ένα κοινωνικό μήνυμα. Αυτό φαίνεται πάρα πολύ ωραία στον Λύκο της Σπάρτης και τώρα στον Βάκχο τα πράγματα είναι ακόμα πιο προφανή όταν η ξενοφοβία έχει αυξηθεί κατακόρυφα, ειδικά σε μια πόλη σαν την Ξάνθη που είναι διαπολιτισμική εκ γενετής και το πράγμα παίρνει ραγδαίες καταστάσεις με τον τεράστιο αριθμό μεταναστών και προσφύγων με καταλύτη φυσικά την οικονομική κατάσταση που σπρώχνει τον κόσμο να θεωρεί ότι: “Για όλα φταίνε οι ξένοι”.
Οι συγγραφείς θέλουν να περάσουν το μήνυμά τους και το κάνουν. Αλλά παρ’ όλα αυτά, αν και απείρως καλοδεχούμενο, σε ένα βιβλίο 320 σελίδων, μου φάνηκε ότι κατέλαβε περισσότερο χώρο από ότι έπρεπε. Σαν να σου ξεφεύγει λίγο το αλάτι, αλλά δεν έγινε και τίποτα, απολαμβάνεις το φαγητό σου μια χαρά.
Καταλήγοντας, ο Δαιμόνιος Βάκχος είναι ένα αστυνομικό θρίλερ που κλείνει το μάτι στην πολύ περίεργη αρχαία Ελλάδα, γεμάτο ανατροπές και χαρακτήρες που νομίζεις ότι τους ξέρεις.
ps: στο Monkey Bros Show που παρουσίασα το βιβλίο, σκέφτηκα ότι ο Δαιμόνιος Βάκχος είναι ιδανικός για μια σειρά 8 επεισοδίων και δύο season. Μια σειρά που μπορείς να τη συγκρίνεις άνετα με τις Ισλανδικές και Δανέζικες που έχουν βγει πρόσφατα και έχουν αναγνωριστεί παγκοσμίως. Άντε Nova και OTE, σκάστε τα λεφτά να γίνει μια καλή παραγωγή. Εμένα περιμένετε να σας τα πω όλα;
Παρουσιάζουμε τον Δαιμόνιο Βάκχο στο 1.50.50
[spreaker type=player resource=”episode_id=10416514″ theme=”light” autoplay=”false” playlist=”false” cover=”https://d3wo5wojvuv7l.cloudfront.net/images.spreaker.com/original/7e0e0e16713dd4249a16c77e9155b4c5.jpg” width=”100%” height=”400px”]
Δαιμόνιος Βάκχος - Polaris
11
7.5
Pros
- Πλοκή
- Χαρακτήρες
- Ένα αστυνομικό που μοιάζει και είναι Ελληνικό με τα όλα του
