Doctor Strange Movie Review – Ξέχνα ότι ξέρεις (για τα visuals).

H Marvel συνεχίζει τα καλά της streak και ο Doctor Strange είναι αυτός που την βάζει σιγά σιγά στην 4 φάση.

Ο χαρακτήρας, ο ηθοποιός και η όλη οπτική μοιάζει πολύ με Iron Man. Ο Strange μοιάζει πολύ με τον Stark καθώς είναι ένας ιδιοφυής άντρας, με πολύ ειρωνεία και αφυψηλού υφάκι. Για κάποιο λόγο ακόμα και ο Benedict Cumberbatch μοιάζει λίγο με τον Downey Jr…

H ταινία θεωρητικά ανοίγει έναν νέο δρόμο στον κόσμο της Marvel, αυτόν του μυστικισμού και της μαγείας. Στο κομμάτι της κινηματογράφησης αυτό σημαίνει ενδιαφέρουσες προοπτικές, με psychedelic visuals και παράλληλες διαστάσεις. Ο Scott Derricson πάλεψε και πήρε τη θέση του σκηνοθέτη και η επιλογή ενός horror-α θα μπορούσε να δώσει μια φρέσκια ματιά.

Στην πράξη είχαμε μια ταινία που θα μπορούσες να την πεις κλασικό marvel origin story με πολύ καλά στοιχεία.

Αρχικά τα visuals. Αν δεν έχανα την προβολή θα έμπαινα στην 3D και είμαι σίγουρος οτι κομμάτια της ταινίας θα ήταν εμπειρία! Χρώματα, αντικατοπτρισμοί, reality distortion. Όλα σε βαθμό πραγματικού τρυπαρίσματος. Μπορεί από τα τρέιλερς να σου θυμίζει το concept Inception (και έχεις δίκιο) αλλά αυτό μόνο κακό δεν κάνει στην ταινία.

Ακόμα και αν δεν ξέρεις ότι στα comics αυτά τα βλέπαμε χρόνια πριν, η αισθητική πραγματικά παίρνει έμπνευση από τη δουλειά του Nolan, αλλά το πάει στο επόμενο επίπεδο.

Οι ηθοποιοί κάνουν την δουλειά τους, με τον Cumberbatch να παίζει τον Sherlock ακόμα μια φορά (δεν μας χαλάει πολύ), τον Chiwetel Ejiofor να θυμίζει έναν μικρό Loki, τον Benedict Wong να παίζει τον… Wong (nuff said) και τον Mads Mikkelsen να ξεφεύγει από τα “ξύλινα” επίπεδα άλλον Marvel villains.

Την σκηνή πάντως την κλέβει η Tilda Swinton. H Marvel έφαγε κράξιμο που μετέφερε έναν Ασιάτη και συγκεκριμένα Θιβετιανό μοναχό σε λευκή γυναίκα μόνο και μόνο για να τα πάει καλά με την Κίνα, αλλά όπως και να το κάνουμε η Tilda, είναι η Tilda! Δεν είχε αυτό το στερεότυπο αλάθητο sensei ύφος, έδινε άλλη διάσταση στον χαρακτήρα του “Αρχαίου” με την ανδρόγυνο παρουσιαστικό της και όταν έπρεπε να δώσει συναίσθημα, ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της ταινίας.

Στο σεναριακό κομμάτι τα πράγματα ήταν λιγότερο καλά. Η όλη φάση όπως είπαμε ήταν κλασσικό origin story, στο οποίο το σενάριο δεν δίνει τίποτα καινούριο να δούμε. Το μεγαλύτερο λάθος όμως είναι η διάρκεια της. Η ιστορία μας ποτέ δεν παίρνει τον χρόνο της για να ανασάνει. Το κομμάτι της προπόνησης με το κομμάτι της ανάληψης πόστου master απέχει ελάχιστα λεπτά και χαλάει το νόημα της: Υπομονή.

Αν και τα plotholes ήταν αρκετά, θα δώσω τα εύσημα στην ταινία για την διαχείριση της τελικής σκηνής. Καθώς προχωράει η ταινία προς τα εκεί είσαι πεπεισμένος ότι θα δεις μια ακόμα τελική μάχη, όπου έχουν ανοίξει οι ουρανοί και ο κόσμος είναι έτοιμος να καταστραφεί. Παρ’ όλα αυτά οι σεναριογράφοι εδώ παίρνουν άριστα, με ένα ιδιοφυές τρικ που παίζει  με τον concept του χρόνου και συγχρόνως δίνει ένα μάθημα ηθικής στον χαρακτήρα μας.

Είχε τα πάνω και τα κάτω της αυτή η ταινία. Παραμένει όμως μία ταινία για κινηματογράφο, για να περάσεις καλά, σε μία ακόμα origin ιστορία απο την Marvel.

 FilMonkeys LIVE: Μιλάμε για το Doctor Strange και τι υπόλοιπες ταινίες της εβδομάδας