My policeman, μία LGBTQ+ ιστορία που δεν απέχει από την πραγματικότητα
Written by Αθανασία Ζηλιασκοπούλου on 18 Νοεμβρίου 2021
Αυτό το άρθρο θα είναι δυστυχώς μάλλον για κάπως πιο περιορισμένο κοινό… Και όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλά δυστυχώς το βιβλίο αυτό δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Τουλάχιστον όχι ακόμα και ελπίζω να γίνει σύντομα, κι αν δεν το κάνει κάποιος άλλος προσφέρομαι εγώ! Θα πρέπει αναγκαστικά να το διαβάσετε στα αγγλικά, αν έχετε αυτή τη δυνατότητα, ή να περιμένετε για την ταινία που θα βγει σύντομα. Ωστόσο όπως κάθε ταινία που βασίζεται σε βιβλίο δεν ξέρουμε πως θα είναι η μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη..! Για το συγκεκριμένο κομμάτι θα αναφερθώ και παρακάτω, οπότε να έχετε το νου σας…
Δε θα πέσετε από τα σύννεφα, αλλά αυτό το βιβλίο το λάτρεψα! Ειλικρινά! Από τότε που γράφω εδώ και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας, ένα ακόμα βιβλίο με έκανε να θέλω να επισκεφτώ μία συγκεκριμένη πόλη. Το προηγούμενο βιβλίο ήταν το Νορβηγικό Δάσος κι η πόλη το Τόκυο, και το επόμενο βιβλίο είναι αυτό εδώ και η πόλη φυσικά το Brighton. Βέβαια το Brighton είναι πιο εύκολα προσβάσιμο συγκριτικά με το Τόκυο, οπότε ίσως και να καταφέρουμε να πάμε πιο εύκολα όσοι δεν έχουμε ήδη πάει (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Περιγραφές που σε ταξιδεύουν σε ένα Brighton μιας άλλης εποχής
Θα ξεκινήσω, λοιπόν, από τις περιγραφές γιατί συνήθως είναι κάτι που μπορεί ή να απογειώσει ένα βιβλίο ή να το καταστρέψει. Αν οι περιγραφές είναι πολύ λεπτομερείς, μακροσκελείς και με περιττές πληροφορίες κάνουν ένα βιβλίο ανιαρό και κουράζουν τον αναγνώστη. Το ξέρετε σίγουρα πολύ καλά κι εσείς και έχετε διαβάσει βιβλία φαντάζομαι που σας έχουν κουράσει οι περιγραφές. Εγώ έχω αφήσει έτσι βιβλίο στη μέση γιατί δεν προχωρούσε η πλοκή εξαιτίας των περιγραφών.
Αυτό όμως το βιβλίο είναι κάθε άλλο παρά αυτό! Οι περιγραφές είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ένα βιβλίο. Το διάβαζα και στο μυαλό μου περπατούσα μαζί τους στους δρόμους του Brighton, έκανα βόλτα μαζί τους στην αποβάθρα, κολυμπούσα στη θάλασσα μαζί τους, πήγα για επίσκεψη στο Μουσείο-Πινακοθήκη του Brighton. Δεν με κούρασε καθόλου, δεν υπήρχαν περιττές περιγραφές και το μόνο που κατάφερε η συγγραφέας είναι να με κάνει να ερωτευτώ μία πόλη που δεν έχω επισκεφτεί ποτέ μου παρά μόνο έχω διαβάσει και ακούσει για αυτή. Όπως όμως είπα και πιο πάνω, θέλω απίστευτα πολύ να την επισκεφτώ!
Μια ιστορία, τρεις άνθρωποι και τρεις ζωές που καταστράφηκαν
Ας επικεντρωθούμε όμως στο βιβλίο. Πρόκειται για μία ιστορία τριών ανθρώπων που η ζωή τα έφερε έτσι και μπλέχτηκαν οι ιστορίες της ζωής τους με ιδιαίτερο τρόπο. Η βασική ιστορία εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1950 στο Brighton. Η Μάριον γνωρίζει τον Τομ, ξεκινούν να περνάνε χρόνο μαζί κάτι που οδηγεί σε σχέση και έπειτα στον γάμο. Κάπου εκεί στη γνωριμία τους, ο Τομ γνωρίζει τυχαία στον δρόμο τον Πάτρικ, έναν άνδρα μεγαλύτερο σε ηλικία. Έτσι τυχαία ξεκινάει να αναπτύσσεται μία φιλία που όμως δε θα παραμείνει φιλία για πολύ.
Ο Τομ γίνεται αστυνομικός, παντρεύεται τη Μάριον που είναι δασκάλα και θεωρητικά είναι ένα από τα κλασσικά μεσοαστά ζευγάρια της εποχής. Ωστόσο κάτι τέτοιο δε θα είναι αλήθεια για πολύ καθώς ένα συμβάν θα αλλάξει τις ζωές των τριών τους για πάντα. Το όμορφο σε αυτό το βιβλίο είναι ότι διαβάζουμε την ιστορία μέσα από τα ημερολόγια των πρωταγωνιστών. Μπορεί το πρόσωπο αναφοράς να είναι ο Τομ, και αυτός να είναι το μήλο της Έριδος, αλλά η Μάριον και ο Πάτρικ είναι αυτοί που μας παρουσιάζουν την ιστορία που σημάδεψε τις ζωές τους. Η Μάριον αποτυπώνει τις σκέψεις της σε ένα ημερολόγιο. Αντίστοιχα κάνει και ο Πάτρικ. Και αυτό συμβαίνει σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους. Άλλα γεγονότα τα διαβάζουμε καθώς συμβαίνουν (στη δεκαετία του ’50) και άλλα εκ των υστέρων (στη δεκαετία του ’90).
Όσο διάβαζα το βιβλίο, στην αρχή προτιμούσα την πλευρά του Πάτρικ. Ήταν περισσότερο ενδιαφέρον να διαβάζω για τον έρωτα που έτρεφε για τον Τομ και τον τρόπο που τον έβλεπαν τα μάτια του. Η πλευρά της Μάριον κάποιες φορές ήταν πολύ έντονα μίζερη, προσπαθώντας να διατηρήσει και να συντηρήσει τα στερεότυπα της εποχής. Σε αυτό το βιβλίο περίμενα κάποια στιγμή να διαβάσουμε κάτι και από την πλευρά του Τομ. Αλλά δε γίνεται ποτέ. Μέχρι και τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου δεν ξέρουμε ποιο είναι αυτό το γεγονός που άλλαξε τις ζωές τους. Καταλαβαίνεις ότι κάτι σημαντικό έγινε, αλλά δεν ξέρεις γιατί μέχρι τις τελευταίες 80 σελίδες. Είναι πολύ όμορφο που κατάφερε και το έκανε αυτό η Roberts. Δεν είναι εύκολο και θέλει μαεστρία αυτού του είδους η γραφή με τις αναδρομές.
Ομοφυλοφιλία στη δεκαετία του ’50
Έχω τόσες σκέψεις γύρω από αυτό το κομμάτι… Στη δεκαετία του ’50 στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και σε πολλές ακόμα χώρες του κόσμου, το να είσαι ομοφυλόφιλος ήταν αρκετά σημαντικός λόγος για να μπεις στη φυλακή και να χάσεις μέχρι και τη ζωή σου. Στο βιβλίο αυτό βλέπουμε πως αντιμετωπιζόταν ακόμα και μόνο η υποψία κάποιου να είναι διαφορετικός από τη νόρμα της εποχής. Πως έπρεπε να κρύβεται. Πως έπρεπε να πάρει το τραίνο για το Λονδίνο ώστε να μπορέσει να πάει σε ένα μπαρ gay-friendly (που ακόμα και εκεί όμως δεν ήταν άνετα τα πράγματα). Πως η ομοφυλοφιλία ήταν συνώνυμη της διαστροφής και μπερδευόταν ακόμα και με την παιδεραστία.
Fast-forward στη δεκαετία του ’90, όπου τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά κόρον και η ομοφυλοφιλία δεν είναι πλέον ποινικά κολάσιμο αδίκημα. Η ζωή των πρωταγωνιστών μας έχει αλλάξει άρδην, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Το θετικό στην υπόθεση είναι πως υπάρχει διαφορά στην αντιμετώπιση των ανθρώπων αυτών, ωστόσο δυστυχώς δεν είναι κάτι που επηρεάζει τους τρεις τους άμεσα. Είναι όμως κάτι που διαφαίνεται στο βιβλίο και είναι θετικό που είναι εμφανής η αλλαγή.
Το βιβλίο γίνεται ταινία και θα τη δεις πιο σύντομα από όσο νομίζεις!
Το βιβλίο μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη από την Amazon Studios με πρωταγωνιστές τον Harry Styles στο ρόλο του Τομ, την Emma Corin (The Crown) στο ρόλο της Μάριον, και τον David Dawson στον ρόλο του Πάτρικ. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τον Απρίλιο και ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο. Αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2022 και εμείς ελπίζουμε στο πρώτο εξάμηνο! Το καλό για μας είναι πως γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Λονδίνο, το Brighton και τη Βενετία, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως το cinematography θα αξίζει!
Μπορεί ο Harry Styles να είναι τραγουδιστής και όχι ηθοποιός όπως το υπόλοιπο καστ, ωστόσο και στις άλλες παραγωγές που συμμετείχε δεν απογοήτευσε! Για την Emma Corin νομίζω δε χρειάζεται να πούμε και πολλά αφού εντυπωσίασε με την ερμηνεία της στο The Crown, και σίγουρα δεν ήταν εύκολο εγχείρημα! Όσο για τον David Dawson, μπορεί να μην είναι τόσο γνωστός σε εμάς, ωστόσο είναι γνωστός ηθοποιός όχι μόνο της μικρής οθόνης, αλλά και της θεατρικής σκηνής του ΗΒ, που πιστεύουμε δε θα απογοητεύσει.
My Policeman
€10.40
