(P)review No 33: The Walking Dead (Updated)

Η καταστροφή του κόσμου πέρασε και δεν ακούμπησε. Το 2013 μπήκε και το δεκαπενθήμερο πέρασε με πολλά μελομακάρονα κουραμπιέδες κ.τ.λ. Και αφού ο κόσμος δεν καταστράφηκε, για δέκατη φορά, ο αλλοδαπός συνεχίζει ακάθεκτος, αφού μαζί με τη γαλοπούλα είδε και μερικές νέες και πολύ καλές σειρές. For you λοιπόν… The Walking Dead!!!

Βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ The Walking Dead, τίτλος που αναφέρεται στους πρωταγωνιστές και όχι στα ζόμπια… 

Η σειρά ακολουθεί μια ομάδα ανθρώπων που θα σχηματιστεί μετά απο μια Zombie Apocalipse που θα αρχίσει στην Αμερική και θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι νεκρό ενώ οι ελάχιστοι που επιζούν, κινούνται συνεχώς αποφεύγοντας τα κοπάδια των “walkers”  όπως τους ονομάζουν.

Πρωταγωνιστής ο Rick. (Andrew Lincoln) ο οποίος ξυπνά απο κώμα στο νοσοκομείο, σε ένα κόσμο που ο θάνατος επικρατεί. Ότι ήξερε έχει χαθεί, οι φίλοι, η γυναίκα του και ο γιος του. Η αναζήτηση του θα τον οδηγήσει στη Ατλάντα, όπου θα σχηματίσει την ομάδα του.

Η αγωνιώδες προσπάθειες να κρατηθούν ζωντανοί και συγχρόνως να κρατήσουν την ανθρωπιά τους είναι το ουσιαστικό κέντρο του Walking Dead. Οι σχέσεις μεταξύ συζύγων  γονιών και παιδιών, συντρόφων αλλά και άσχετων που θα συναντηθούν στους δρόμους αυτού του νέου, χωρίς ηθική κόσμου, αναλύονται με πολύ προσοχή σε αυτή τη σειρά που πολλές φορές αναλώνονται σε αυτό ξεχνώντας οτι αυτή είναι μια post-apocalyptic σειρά τρόμου και δράσης.

Για καιρό ανέβαλα την θέαση του walking dead αφήνοντας το για άλλους. Όταν λοιπόν το έπιασα είδα μαζεμένες τις 2 πρώτες season. Η πρώτη με τα 6 επεισόδια της μου πρόσφερε κάτι καινούριο που δεν υπήρχε για καιρό στο τηλεοπτικό τοπίο.

Γκρίζα αισθητική, εκπληκτικά εφέ στα υπερβολικά αληθοφανή ζόμπι και ένα κυνισμό που με συνάρπασε.

Ο Rick σχημάτισε την ομάδα του, ανακάλυπτε τα μυστικά αυτού του νέου κόσμου και εσύ γνώρισες πολλούς badass χαρακτήρες. Όλα κυλούσαν σχεδόν ιδανικά, χωρίς κοιλιά, αρκετό ενδιαφέρον (αυτό έλειπε δηλαδή, μόνο 6 επεισόδια ήταν) και ένα τέλος που εξήγησε μερικά πραγματάκια, έδωσε κίνηση σε γεγονότα, αλλά δεν είχε το σασπένς που περίμενα.

Απο τους χαρακτήρες θα ξεχωρίσω την Lori (Sarah Wayne Callies) που δίνει ρέστα ως η πιο…. αντιπαθητική γυναίκα του (νέου) κόσμου. Ο  Chandler Riggs παίζει αρκετά καλά τον γιο του Rick, Carl αν και θέλει λίγο βελτίωση ενώ αυτοί που είναι και οι πιο αγαπητοί και badass είναι ο Glenn και ο Daryl.

O πρώτος απο Κορεάτης pitsa-boy, προσαρμόστηκε σε αυτές τις συνθήκες βρίσκοντας το θάρρος και την εξυπνάδα για να επιβιώσει. Απο την άλλη ο Daryl κλασσικός redneck Αμερικάνος, πωρωμένος απο πάντα με την επιβίωση στη φύση και το κυνήγι, βρήκε ίσως έναν κόσμο όπου αυτός και η βαλλίστρα του ταιριάζουν τέλεια.

Έχοντας λοιπόν δημιουργήσει έναν κόσμο με πολλούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες, δυνατότητες για πολύ δράση, αίμα και σφαγή, οδηγούμαστε στη δεύτερη season που κινήθηκε σε πολύ μέτρια επίπεδα αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενα των συντελεστών, ήταν απαραίτητη και μάλλον μεταβατική.

Για 13 επεισόδια είδαμε ελάχιστη δράση και αναλωθήκαμε στο πόσο καλή μάνα είναι η μία, τι φίλος είναι ο άλλος ποιανού γκόμενα είναι αυτή κτλ…

Τι να πει κανείς. O λήθαργος σταματά στα τελευταία επεισόδια, με την δράση να επιστρέφει και το αίμα να ρέει άφθονο πάλι.

Στο τέλος της έχουμε και την εμφάνιση του πιο γαμάτου χαρακτήρα ever. H Michonne (Danai Gurira) εμφανίζεται με το katana της και προσφέροντας απανωτές ανατριχίλες (λες οτι στην τρίτη season θα την χαρείς, αλλά όχι και όσο θα περίμενες).

Παρά την λάθος οργάνωση και την επιλογή να τραβάνε όσο μπορούν κάποια stories, το walking dead ξεχωρίζει και κρατάει ψηλά το επίπεδο, γιατί όταν δείχνει δράση, δείχνει δράση. Όταν λέει να δείξει αναπάντεχο θάνατο, ούτε καν ο ηθοποιός δεν το περιμένει.

Η ευκολία που έχουν να σκοτώνουν βασικούς συντελεστές, είναι αξιοσημείωτη και η αλλαγή στη δυναμική μεταξύ των χαρακτήρων που δημιουργεί αυτή η κατάσταση είναι αυτό που κρατάει το ενδιαφέρον σε καλό σημείο.

Ο λόγος που κάνω αυτή τη σχετικά σκληρή κριτική στο walking dead είναι γιατί έχουν την δυνατότητα και την ευκαιρία για να μας προσφέρουν πολύ πιο επικά πράγματα. Δεν ξέρω αν υπάρχει η ικανότητα… αλλά για αυτό υπάρχουν οι απολύσεις!

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στα τέλη του 3ου κύκλου με έναν Rick να τα έχει ψηλό χάσει, μία Michonne να προσπαθεί να ενταχθεί στην ομάδα και όλη να αναφωνούν δώστε στον  Daryl κι άλλο χρόνο.

Όλα δείχνουν να οδηγούν σε μία γενική σύρραξη με τον Governor (David Morrissey) να εξελίσσεται στο βασικό αντίπαλο της αγαπητής ομάδας του Rick.

Το Walking Dead είναι παρ’ όλα τα λάθη του ανήκει στο Top 10 των ongoing σειρών.

Η άποψη σας?