Ένας κοινός φίλος μου είπε για αυτό το βιβλίο, το εκθείασε και για να μην πάρω ανάσα, μου το έφερε κιόλας. Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι καλός του φίλος και μετά από τα πολύ καλά λόγια αποφάσισα να διαβάσω τον Λύκο της Σπάρτης…
Ο Αντώνης Αντωνιάδης έχει δουλέψει σε περιοδικά, σε εκπομπές και έχει εκδώσει μπόλικα βιβλία. Έχει ασχοληθεί με την ιστορία και τις διάφορες πτυχές της και έχει γράψει βιβλία τα οποία κινούνται ανάμεσα στο ιστορικό μυθιστόρημα, την επιστημονική φαντασία και τον τρόμο όπως και το μυστήριο και το αστυνομικό θρίλερ.
Για τον Λύκο εμπνεύστηκε από την αληθινή ιστορία του Αριστόδημου, όπως την διηγιέται ο Ηρόδοτος, του μοναδικού επιζήσαντα των 300 του Λεωνίδα. Μία δηλητηρίαση του προκάλεσε προσωρινή τύφλωση και ο Σπαρτιάτης πολεμιστής, όταν οι όμοιοι του πέθαιναν στις Θερμοπύλες, ήταν στο ιατρείο του στρατοπέδου. Ο ίδιος αποφάσισε ότι δεν ήταν αληθινά ανδρείο να πεθάνει μαζί τους χωρίς να μπορεί να προσφέρει τίποτα λόγω της κατάστασης του και έτσι ξέφυγε γυρνώντας στην Σπάρτη για να ανασυνταχθεί.
Οι συμπολίτες του όμως δεν πήραν την κίνηση όπως ο ίδιος περίμενε. Τον απαξίωσαν και τον κατηγόρησαν για δειλό. Η μητέρα του και η γυναίκα του τον θεώρησαν “νεκρό” αφού δεν ακολούθησε το ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς και όταν ο Αριστόδημος κατάλαβε ότι δεν θα βγάλει τίποτα περιμένοντας να αποδείξει τα κίνητρα του στην Απέλλα, έφυγε και έβαλε σε εφαρμογή ένα άλλο σχέδιο.
Η επικείμενη μάχη στις Πλαταιές θα ήταν ο τρόπος για να δείξει ότι δεν είναι δειλός και όλα τα έκανε με σκοπό την προστασία της πατρίδας. Και ποιος καλύτερος τρόπος από το να κερδίσει το αριστείο στην μεγαλύτερη και πιο καθοριστική μάχη με τις δυνάμεις των Περσών;
Ο Αντωνιάδης εμπνεύστηκε από την αδικία που έζησε ο Αριστόδημος και έγραψε ένα βιβλίο όπου μέσα σε αυτό μπορείς να δεις μια άλλη αρχαία Ελλάδα. Μια Ελλάδα γεμάτη πάθη, ίντριγκες, αδικίες και μίσος. Θα δεις τους αφανείς ήρωες, τους πρόσφυγες, τους προδότες, αυτούς που ακολούθησαν το χρυσάφι και την δύναμη.
Ο Αριστόδημος και η ιστορία του είναι ωραία και σύντομη, αλλά για μένα άλλα πρέπει να σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να σε κάνουν να αναρωτηθείς γιατί το βιβλίο δεν έχει άλλες 200 σελίδες να αναπτύξει τις ιδέες του.
Όπως μου είπε ο ίδιος ο συγγραφέας στην κουβέντα μας, ένα από τα βιβλία του ασχολείται με τις πολιτικές προεκτάσεις, την κοσμική δύναμη και τις κινήσεις του ιερατείου των Δελφών. Στον Λύκο της Σπάρτης μπορείς να δεις δραματοποιημένη μια μικρή έκλαμψη από αυτήν την ερμηνεία του τι έκανε και τι όχι με τους χρησμούς του το μαντείο και σε κάνει να θες και άλλο.
Δεν έχει όμως και δεν με πειράζει…
Το βιβλίο είναι μικρό και συνοπτικό, θέλει να πει πολλά αλλά παραμένει σοφά Λακωνικό. Τα υπόλοιπα μπορείς να τα ακούσεις από την συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με τον Αντώνη Αντωνιάδη.
