Ειλικρινά Louis CK, μάλλον είσαι λίγος…
Written by MonkeyBoss on 26 April 2020
“Ο Louis στα καλύτερά του!! Χωρίς φίλτρα επιτέλους” έγραφε ένας τύπος σε κάποιο facebook group. Έβαλα το torrent, κατέβασα το τελευταίο stand up special του μέχρι πριν μερικά χρόνια μεγαλύτερου κωμικού στον κόσμο και πήρα μπροστά μου ένα κομμάτι χαρτί για σημειώσεις.
Σκοπός μου ήταν να κρατήσω αντιδράσεις για αυτό το άρθρο. Είναι τελικά στα καλύτερα του ο Louis ή όπως τα υπόλοιπα μέσα ριπόρταραν, σε μια σκοτεινή στροφή προς την (ακρο)δεξιά;
Πριν από αυτό όμως ας μιλήσουμε λίγο για τον Louis και την κωμωδία του.
Ο Louis CK πέτυχε όσο πέτυχε, γεμίζοντας στάδια και με σπέσιαλ που έβγαζαν δεκάδες εκατομμύρια γιατί είναι εξαιρετικός σε αυτό που κάνει. Ίσως ο καλύτερος στον κόσμο. Το timing του (ίσως το σημαντικότερο στοιχείο στην κωμωδία) και η σκηνική του παρουσία είναι σε εξωπραγματικά επίπεδα.
Η θεματική του είναι το άλλο πολύ σημαντικό σημείο συζήτησης και θα έλεγα αυτό που τον έφερε τόσο ψηλά. Ο Louis χρησιμοποιούσε πάντα ίσα μέρη αυτοσαρκασμού/κριτικής και πολύ σκοτεινής/μαύρης/σάπιας λογικής που σε έκανε να νιώθεις άσχημα για τον εαυτό σου που συμφωνούσες και γελούσες με όσα έλεγε.
Ο αυτοσαρκασμός του έδινε ισορροπία. Μπορείς να καταλάβεις πόσο empowering μπορεί να ήταν ένας σαραντάρης που μιλούσε για το πόσο κακός είναι στο σεξ ή το πόσο ιδρώνει όταν κάνει το χ ή το ψ; Για μένα ήταν. Ο Louis πάντα έριχνε την κυνική ματιά του πάνω στον εαυτό του κι αυτό τον έκανε relatable ίσως και role model.
Την επόμενη στιγμή θα μιλούσε για νεκρά μωρά και θα έβαζε την εικόνα μες στο κεφάλι σου, κάνοντας σε να νιώθεις περίεργα που ξεκαρδίζεσαι. Αυτή ήταν η δύναμή του.
Αλλά ο λόγος που ήταν το ίνδαλμα μου ήταν οι πολλές απόψεις που σε έκαναν να σηκωθείς από τον καναπέ και να χειροκροτάς όρθιος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία που έδωσε τον τίτλο στο special Chewed Up (ένα από τα καλύτερά του), όπου, αφού μιλάει για αρκετά λεπτά για τα νεαρά γκομενάκια, καταλήγει ότι για αυτόν, η αληθινή γυναίκα, αυτή που αυτός γουστάρει να πηδιούνται, είναι είναι η γυναίκα του, αυτή με τις chewed up (αποτέλεσμα δύο παιδιών) ρώγες…
Και είσαι ρε φίλε όρθιος και λες ΝΑΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!!
Με κάτι τέτοια λοιπόν ο Louis είχε γίνει πρότυπο. Ο τύπος που δεν φοβόταν να πιάσει οποιοδήποτε θέμα και να το αναλύσει μέχρι το πιο άβολο σημείο, ο τύπος που σάρκαζε τον εαυτό του πιο σκληρά από οποιονδήποτε, ο τύπος που ήταν κάφρικη ηθική πυξίδα.
Με την κατάρρευση του ξεκίνησε μια μεγάλη κουβέντα. Από το πόσο σκληροί πρέπει να είμαστε απέναντι σε έναν τύπο που παρενόχλησε 5 γυναίκες μέχρι το αν η Τέχνη ανήκει στον Καλλιτέχνη.
Για μένα τα πράγματα πήγαν προβλέψιμα και πλήρως απογοητευτικά. Δύο χρόνια μετά ο Louis, αφού έκανε μερικές περιοδείες σε κωλοτρυπίδες σαν την Ελλάδα και την Πολωνία, επέστρεψε, έκανε τα sold out show του και έβγαλε το special του στο κανάλι του (όπως έκανε και στις εποχές πριν το Netflix αρχίσει να μοιράζει μύρια δεξιά και αριστερά) και πιθανότατα έβγαλε μια χαρά φράγκα.
Έτοιμος λοιπόν να πατήσω το play, προσπαθώ να καθαρίσω το μυαλό μου και από τις liberal κριτικές και από τους ούγκανους που μιλάνε για εξαφανισμένα φίλτρα. Έχω το χαρτί μου έτοιμο και ετοιμάζομαι να γράψω τα σχόλια μου και τελικά…
…το χαρτί παρέμεινε λευκό.
Θα χωρίσω την άποψη μου για αυτό το special σε δύο μέρη. Θα αφήσω τον ελέφαντα στην άκρη του δωματίου και θα σου πω για τα υπόλοιπα πρώτα. Ρε φίλε, πως να στο πω αλλιώς; Πέρασαν 12 λεπτά για το πρώτο μειδίαμα. Ακολούθησαν 2-3 ακόμα κι αυτό ήταν!!
Τα skills του Louis παραμένουν τοπ. Το timing είναι απαράλλαχτο, το delivery επίσης. Κάτι του λείπει όμως. Πιθανότατα φταίει η προβληματική παραγωγή. Ο τύπος αναγκάστηκε να δοκιμάσει κείμενα σε χώρες κωλοτρυπίδες (τα ‘παμε πριν λίγο), το οποίο σίγουρα επηρέασε την διαδικασία στην οποία έχει συνηθίσει.
Το πιο σημαντικό όμως (και πάμε στον Ελέφαντα) είναι ότι έχει χάσει τα δυο από τα τρία χαρακτηριστικά του. Δεν μπορεί πλέον να αυτοσαρκαστεί όπως παλαιότερα. Για να γίνω πιο ξεκάθαρος: δεν μπορεί να αυτοσαρκαστεί αν δεν καταλάβει τι έκανε και δεν ζητήσει ταπεινά συγνώμη*
Για λόγους που δεν τους ξέρουμε αποφασίζει να το περάσει στο χαλαρό το όλο θέμα. Κι αυτό θα ήταν κομπλέ αν δεν ήταν ο Louis πάνω στη σκηνή. O κόσμος έχει απαιτήσεις από αυτόν. Έχει την απαίτηση να βγει και να κοιτάξει κατάματα όλο αυτό που έγινε και να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα απ’ όλους: να σαρκάσει τον βρώμικο εαυτό του παραδεχόμενος τη ζημιά που προκάλεσε κι έπειτα να μας παρουσιάσει μια κοσμοθεωρία παρασέρνοντάς μας με τη λογική του.
Η κωμωδία του Louis δεν είναι one liners και λογοπαίγνια. Είναι ο ίδιος του ο εαυτός και το πως βλέπει τον κόσμο. Η Περσόνα του. Όταν αποφασίζει λοιπόν να το παίξει ότι δεν έγινε και κάτι ή ότι οκ, το αφήνουμε πίσω έλα να μιλήσουμε για κάτι άλλο, το μόνο που μου δείχνει είναι ότι δεν έχει τα αρχίδια να ασχοληθεί με το θέμα. Η περσόνα του τρώει ένα βαρύ πλήγμα.
Περίμενα είτε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή είτε να ζητήσει μια σωστή συγγνώμη. Και τα δύο θα ήταν πιο… sincere.
Ίσως το χειρότερο όμως είναι ότι δεν ήταν και τόσο αστείος. Δεν γέλασα με την ψυχή μου ούτε μία φορά μέσα σε μια ολόκληρη ώρα, το διέκοψα αρκετές φορές, τσέκαρα και το κινητό μου. Δεν με κράτησε φίλε μου. Σίγουρα θα το έκανε αν ασχολούνταν σοβαρά με το πιο σημαντικό θέμα της ζωής του τα τελευταία δύο χρόνια κι αν στην πορεία του special δεν σκεφτόμουν ότι τύπος είναι δειλός.
*O Louis επιλέγει να παίξει το χαρτί του that’s my thing. Μ’ αρέσει να τον παίζω κι αφού μ’ αρέσει θέλω να το κάνω με γυναικεία παρέα. Πάντα να ρωτάς (συνεχίζει ο Louis) κι ακόμα και αν πάρεις θετική απάντηση just don’t do it. Ποτέ δεν ξέρεις τι σκέφτονται οι γυναίκες(!) Μπορεί να προσποιούνται, μπορεί να αλλάξουν γνώμη στην πορεία και εν τέλει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο…
Louis αδερφέ, όλοι μας γουστάρουμε να τον παίζουμε, όλοι θέλουμε παρέα, αλλά λίγοι από μας έχουμε τη δύναμή σου κι έναν manager να παίρνει από πίσω αυτές τις γυναίκες και να τις απειλεί ότι αν μιλήσουν δεν θα βρουν ποτέ δουλειά στη βιομηχανία…
Είσαι απλά λίγος bro, δεν στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων κι για αυτό σου αξίζει μια θέση μαζί με τους υπόλοιπους μέτριους. Έχασες αυτό που σε έκανε να ξεχωρίζεις και δεν έχεις τα αρχίδια να κοιτάξεις την κατάσταση κατάματα!
Χωρίς φίλτρα;; Ακριβώς το αντίθετο. Γεμάτος με φίλτρα και με την περσόνα που τόσα χρόνια έχτιζε γκρεμισμένη, o Louis σιγά σιγά θα ξαναχτίσει μια καριέρα, αλλά ποτέ δεν θα γίνει αυτός που ήταν γιατί πολύ απλά είναι ένας fake καριόλης και τώρα το ξέρουμε όλοι…
Sincerely Tasos “o Allodapos”
