Allodapos x Εκδόσεις Ψυχογιός: “O Θαμμένος Γίγαντας” του Καζούο Ισιγκούρο

H παραπάνω πρόταση μπορεί να ακούγετε λίγο μπερδεμένη, αλλά είνια σωστή 100%. Ο Ιαπωνικής καταγωγής Ισιγκούρο πήγε στα πέντε του στην Αγγλία όπου και μεγάλωσε και έγινε συγγραφέας με βραβείο Booker, το 1989 για το The Remains of the Day και κατατάσσεται στην 32 θέση των επιφανέστερων Βρετανών συγγραφέων απο το 1945 απο τους TIMES. 

Προσωπικά δεν είχα ιδέα για τον Ισιγκούρο και το βιβλίο του έπεσε στην αντίληψη μου, αλλά το πέρασα για παιδικό μυθιστόρημα και δεν το έπιασα στα χέρια μου, μέχρι που έπεσε διάβασα κοινή συνέντευξη του Ισιγκούρο, με τον αγαπημένο μου συγγραφέα, τον καλύτερο σύγχρονο παραμυθά, τον Νιλ Γκάιμαν!

Στην συνέντευξη αυτή ο Ισιγκούρο τάσσετε κατά του διαχωρισμού της λογοτεχνίας και υπαινίσσεται και οτι η αιτία που πλέον έχουμε χάσμα ανάμεσα στα είδη αλλά και τις ταμπέλες που πρέπει να έχει ο κάθε συγγραφέας, είναι οι μεγάλες εκδοτικές.

Όπως λέει, παλαιότερα δεν θα ήταν θέμα να γράψει κάποιος ένα βιβλίο φαντασίας, τώρα όμως μπορεί να του καταλογίσουν οτι καπηλεύεται την άνοδο του είδους…

Παρόμοιες σκέψεις έχω και εγω όταν μιλάω με άτομα: “που δεν διαβάζουν τέτοια βιβλία”, αλλά μόνο τον ωμό ρεαλισμό της Μαντά;

Επειδή ένα βιβλίο έχει μέσα δράκο, μάγους με ουλές αστραπή στο μέτωπο ή ξωτικά, δεν μπορεί να ασχολείται με βαθιά ανθρώπινα θέματα; Αυτό λοιπόν έκανε και ο Ισιγκούρο στον Θαμμένο Γίγαντα.

Στην μεσαιωνική Βρετανία να ζευγάρι ηλικιωμένων ξεκινά την κουραστική διαδρομή απο το χωριό τους για να ρουν το γιο τους, ενω η μαγική ανάσα της δράκαινας Κουερίγκ κάνει όλη τους ανθρώπους να λησμονούν αναμνήσεις τους και η ειρήνη που έχτιε με κόπο ο Αρθούρος ανάμεσα σε Βρετανούς και Σάξονες ξεθωριάζει…

Ο Αξλ και η Μπέατρις θα συναντήσουν στην πορεία τους διάφορους συνταξιδιώτες και η πορεία τους θα ταυτιστεί με αυτή του Γουίσταν του Πολεμιστή που έχει ως στόχο να σκοτώσει την Κουερίγκ αλλά και του Ιππότη Γκουέιν, που και αυτός είχε την ίδια αποστολή απο τον ίδιο τον Αρθούρο, αλλά ο ίδιος πλέον γυρνά γερασμένος, μια σκιά του τρομερού ιππότη που ήταν κάποτε…

Η μοίρα τελικά θα τους φέρει όλους στον λόφο που είναι θαμμένος ο γίγαντας (υποψιάζομαι το Στόουνχετζ) και αντιμέτωπους με ερωτήματα σχετικά με την μνήμη, την χειραγώγηση της, ο πόλεμος και το μίσος ανάμεσα στα έθνη που κανένας δεν θυμάται απο που ξεκίνησε.

Το βιβλίο είναι δύσκολο. Το διαβαζεις και δεν μπορείς να καταλάβεις που το πάει ο συγγραφέας αλλά σιγά σιγά όλα ξεκαθαρίζουν. Οι συνομιλίες της Μπέατρις με τον Άξλ είναι φανταστικοί ενω και οι “Ρεμβασμοί του Γκουέιν” τρομερή λογοτεχνία.

Ο Θαμμένος Γίγαντας είναι ένα βιβλίο τρομερά συμβολικό που πρέπει να το διαβάσει κανείς πάνω απο μία φορά για να κατανοήσει πλήρως τις πτυχές του και φυσικά τέλειο παράδειγμα του πως είναι ένα σύγχρονο βιβλίο φαντασίας, must read για όλους ανεξαιρέτως είναι φίλοι της λογοτεχνίας.