Captain America: Civil War Review (Spoiler Free)

To Captain America: Civil War έκανε πρεμιέρα και ο Αλλοδαπός ήταν στην πρώτη θέση… κυριολεκτικά!

Με το ζόρι λοιπόν βρήκαμε θέσεις στον κατάμεστο κινηματογράφο και έτσι καθίσαμε πρώτη σειρά. Αν και πίστευα ότι δεν θα το χαρώ τελικά όλα πήγαν καλά και με απλωμένα πόδια έκατσα να δω την πιο (προσωπικά) αναμενόμενη comic μεταφορά του 2016.

Ο λόγος; Μετά από ένα καταπληκτικό Winder Soldier, οι Russo Brothers συνεχίζουν να κάνουν τον Captain America, περιέργως, έναν χαρακτήρα με πολλά layers και εντυπωσιακό στα fights. Και αυτό για έναν χαρακτήρα τόσο μονοδιάστατο είναι πολύ δύσκολο.

Και αν δεν σου έφτανε αυτό, το στόρι έχει το όνομα Civil War! Το πιο επικό στόρι των comics παίρνει σάρκα και οστά με τους χαρακτήρες να έρχονται αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλο και ένα βαθιά πολιτικό και ηθικό πρόβλημα να διχάζει χαρακτήρες και θεατές.

Η βασική θεματική είναι απλή. Μετά από μια αποτυχημένη αποστολή με πολλές παράπλευρες απώλειες, η αμερικάνικη κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το Sokovia Accords, μια συνθήκη που λέει ότι οι Avangers αφήνουν τον ανεξάρτητο χαρακτήρα τους και ακολουθούν πλέον τις εντολές των Ηνωμένων Εθνών.

Κάποιοι συμφωνούν, κάποιοι όχι. Ο IronMan κουβαλάει τύψεις και διάφορα ψυχολογικά που έχουν την πηγή τους σε όσα έγιναν στο IronMan 3, Age of Ultron και Winter Soldier. Από την άλλη ο Caps που έχει γνωρίσει Χίτλερ ξέρει ότι η ανεξαρτησία είναι δώρο που δεν μπορεί να αφήσει.

Φυσικά, αφού κάποιοι συμφώνησαν με την συνθήκη και κάποιοι όχι, αργά ή γρήγορα θα έρθουν και αντιμέτωποι. Ο λόγος θα είναι μια τρομοκρατική επίθεση που φέρεται να έκανε ο Winter Soldier aka Bucky aka ο κολλητός του Caps…

Αυτός δεν θα αφήσει τον φίλο του, ο IronMan θέλει να πιστέψει στη νέα συνθήκη και εν τέλει θα έρθουν αντιμέτωποι τόσο αυτοί οι δύο, όσο και αυτοί που τους ακολουθούν. Το αποτέλεσμα:

Η πιο επική μάχη στην ιστορία των comic ταινιών, μακράν!

Όλες οι υπόλοιπες marvel ταινίες και συγκεκριμένα τα Avangers είχαν το ίδιο πρόβλημα. Ο κακός ήταν αδιάφορος και οι μάχες γίνονταν με απρόσωπα minions. Εδώ έχουμε το ακριβώς αντίθετο. Κακός δεν υπάρχει, οι χαρακτήρες μας είναι όλοι ιδιαίτεροι με τις δυνάμεις του ο καθένας και η χορογραφημένη μάχη είναι τόσο καλά οργανωμένη που βλέπουμε μέσα από αυτή να φαίνονται κομμάτια από την προσωπικότητα των χαρακτήρων μας και μια δυναμική που μεταλλάσσεται, καθώς ο καθένας αλλάζει συνεργάτη ή αντίπαλο.

Τι έκανε αυτή η ταινία καλά; Πολλά και διάφορα. Θα προσπεράσω τα καταπληκτικά fights και τα comic relief που ήταν όλα cool με το 2ο cameo από το Community να κλέβει την παράσταση και θα πάω στους χαρακτήρες.

Κάθε ένας είχε το δικό του μινι-arc που έδινε βάθος στον χαρακτήρα και χαιρόσουν να το βλέπεις. Για πρώτη φορά είδαμε καταπληκτικό και τον Falcon, την Scarlet Witch αλλά και τον Vision. O Caps και ο Winter Soldier στα ίδια επίπεδα με πριν, ο IronMan με “θέματα” που μας έκανε να τον γνωρίσουμε ακόμα πιο βαθιά, ενώ ο Ant-Man είχε τον ρόλο να λέει ατάκες.

Την παράσταση όμως έκλεψαν οι νέοι. Οι ψάρακλες. Τα noob-άκια!

Πρώτος ο Black Panther. Ο πολεμιστής βασιλιάς της Wakanda έχει πραγματικά απαράμιλλο στυλάκι. Ο ηθοποιός τα σπάει κάνοντας την απόλυτη σωματική ερμηνεία, δίνοντας σου την αίσθηση σε κάθε σκηνή ότι έχεις απέναντι σου ένα αιλουροειδές. Ήταν εντυπωσιακός.

Από την άλλη έχουμε τον καινούριο Spiderman. Επιστρέφουμε στον teenager Peter Parker. Έχει τις δυνάμεις του ήδη εδώ και 6 μήνες και προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Ο Stark είναι αυτός που θα τον φέρει στην πρώτη γραμμή και θα του δώσει τα πρώτα gadgets. Ο Tom Holland παίζει καταπληκτικά έναν Spiderman που είναι απλά ένα nerd-άκι το οποίο έρχεται σε επαφή με τους μεγάλους παίχτες και φυσικά είναι εντυπωσιασμένος.

Αστείες ατάκες, φοβερή κίνηση, και πιστός στα comic. Ο Spiderman ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Μετά από μια τόσο γεμάτη ταινία, τα μόνα πράγματα που με άφησαν ολίγο comme ci comme ça ήταν η παρουσία του Hawkeye, ο οποίος είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις στο Age of Ultron, αλλά εδώ ήταν μέτριος, και το γεγονός ότι το Civil War είναι ένας μεταφορικός υπότιτλος. Ακόμα πιστεύω ότι θα μπορούσαν να κρατήσουν το κομμάτι του Civil War που θα αντικαθιστούσε τους Avangers μετά το Infinity War με 1 ή 2 massive ταινίες που θα ήταν ένας πραγματικός εμφύλιος. Τώρα είχαμε μια παρέα που μάλωσε. Μάλωσε σοβαρά, αλλά δεν κάηκε και ο κόσμος.

Και στα comic κάηκε όλος ο κόσμος.

Τέλος, αυτό που έκανε η ταινία καλύτερα ακόμα και από το comic, είναι ο τρόπος που διαχειρίστηκαν τον IronMan. Τα κίνητρα ήταν χωρισμένα ίσα και θα μπορούσες να είσαι υπέρ του ενός ή του άλλου. Στο comic, μετά από ένα σημείο, ο Stark γίνεται φασιστόμουτρο και το χάνει, οπότε η ζυγαριά κλείνει προς τον Caps…

Αυτά λοιπόν. Η ταινία αξίζει φουλ για κινηματογράφο, με το 3D να μην προσδίδει κάτι το ιδιαίτερο, οπότε… καλή διασκέδαση!